Δημόσιο και Δωρεάν Ενιαίο και Υποχρεωτικό Σχολείο!

Δημόσιο και Δωρεάν Ενιαίο και Υποχρεωτικό Σχολείο!

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Το «βαθύ κράτος» της αμάθειας

Τα υψηλά ποσοστά χαμηλών βαθμολογιών που καταγράφηκαν και φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις, όπου περίπου το 1/3 των εξετασθέντων (περίπου 30 χιλιάδες) έγραψαν κάτω από τη βάση, όσο και τα βαθμολογικά «ναυάγια» (10 χιλιάδες εξετασθέντες έδωσαν σχεδόν λευκή κόλλα) πριμοδοτούν την ανάπτυξη μιας δημόσιας συζήτησης γύρω από την εξήγηση του φαινομένου, η οποία «φορτώνει» την αποτυχία αποκλειστικά στους ώμους των μαθητών, «που είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι», και των εκπαιδευτικών, που είναι «άσχετοι» ή «τεμπέληδες».
Είναι φανερό ότι όλη η συζήτηση για τα αποτελέσματα των εξετάσεων που προσπαθεί να τα συνδέσει με το επίπεδο του εκπαιδευτικού έργου, έχει στόχο τη θυματοποίηση των ζωντανών στοιχείων της εκπαίδευσης στην κοινή γνώμη, ώστε να παίρνονται ευκολότερα μέτρα σε βάρος τους. Παράλληλα αποκρύπτει, μέσα σ’ ένα σύννεφο επικοινωνιακής σκόνης για τις «δυνατότητες και τις ευκαιρίες των «υπερλεωφόρων» της πληροφορίας», τις πραγματικές αιτίες που μεταλλάσσουν το ελληνικό σχολείο σε μια «βιομηχανία» ενός ιδιόμορφου αναλφαβητισμού.

Τι πραγματικά, λοιπόν, συμβαίνει στο σχολείο τα τελευταία χρόνια;
Αναφερόμαστε σ’ ένα ολοένα και αυξανόμενο τμήμα μαθητών μας που αδυνατούν να αρθρώνουν συνεχή λόγο, να ελέγχουν και να λογικοποιούν τις σκέψεις τους χωρίς χάσματα και αντιφάσεις, να κάνουν λογικές αφαιρέσεις ή να κατανοούν γραπτά κείμενα εκτός από τα υποτυπώδη, που σκοντάφτουν σε ερωτήσεις που απαιτούν κρίση. Το ζήτημα είναι πάρα πολύ σοβαρό, καθώς στη γενίκευση του φαινομένου μπορούμε να μιλήσουμε για την εφιαλτική προοπτική μιας τεχνολογικώς υπεραναπτυγμένης και παράλληλα πειθαρχημένης κοινωνίας «κατακερματισμένων ανθρώπων» - υπηκόων, ένα είδος «προσοντούχων αγραμμάτων» και αργότερα «σοφών άσχετων».

Οι σημερινές μορφωτικές απαιτήσεις της «νέας οικονομίας»
O πυρήνας της αντίληψης της κυρίαρχης πολιτικής για την εκπαίδευση, το σχολείο, τη μόρφωση, στην εποχή των Μνημονίων, είναι ότι αυτή πρέπει να είναι άμεσα συμβατή με την αγορά και να αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία ενός εργαζόμενου, ο οποίος θα γνωρίζει κάποιες πληροφορίες και εφαρμογές, θα μπορεί να επανεκπαιδεύεται σε νέες δεξιότητες που απαιτεί η αγορά εργασίας και να εντάσσεται έτσι στη διά βίου εκπαίδευση, η οποία είναι στην πραγματικότητα διά βίου κατάρτιση και επανακατάρτιση.
Το ζητούμενο για τη μορφωτική αντίληψη της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης δεν είναι η σύνθεση των γνώσεων, η κατανόηση της κοινωνίας και του κόσμου, πολύ περισσότερο δεν είναι η ανάπτυξη δυνατοτήτων για την αλλαγή της κοινωνίας. Το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη της «εκμάθησης της μάθησης», με στόχο την επιλεκτική αξιοποίηση τεμαχισμένων γνώσεων σε συνθήκες εργασίας που αλλάζουν. Μιλάμε για την εξοικείωση του μαθητή με δεξιότητες απαραίτητες στην αγορά εργασίας, τον εφοδιασμό του με ένα «κουτί πρώτων βοηθειών» γεμάτο από βασικές γνώσεις/δεξιότητες, με τις οποίες θα βγει στην αγορά εργασίας.
H κρατούσα αντίληψη για την παιδεία προσπαθεί να πείσει ότι η μόνιμη και σταθερή απασχόληση ανήκει στο παρελθόν και καλεί σε συμφιλίωση με την απασχολησιμότητα. H αντίληψη αυτή επιβαρύνεται με την πρόσδοση ενός εργαλειακού χαρακτήρα στη γνώση, καθώς ταυτίζει τις έννοιες «μόρφωση» και «επανεκπαίδευση» με την παροχή γνώσεων και δεξιοτήτων χρηστικού χαρακτήρα, δηλαδή άμεσα εφαρμόσιμων στην αγορά εργασίας. Nα η ιδέα που «ξύνει» τη γνώση ως συλλογικό εργαλείο ερμηνείας και αλλαγής του κόσμου και τη μεταλλάσσει σε γνώση ως στενή εφαρμογή για την επίτευξη του ατομικού στόχου που στοιχίζεται με τις έννοιες «κόστος»-«κέρδος». Eδώ η γνώση έχει εφαρμοσμένη και μονοδιάστατη και μετατρέπεται σε «δεξιότητα», ενώ η σχολική ύλη είναι εξ αρχής προορισμένη για τον «σκουπιδοτενεκέ» της μνήμης την επομένη των εξετάσεων.

«Ο στόχος είναι το μυαλό», από το δημοτικό μέχρι το λύκειο
Aς έρθουμε σε όσα επιχειρεί αυτή την περίοδο το υπουργείο Παιδείας στον χώρο της εκπαίδευσης και ας ρίξουμε μια ματιά μέσα από την «κλειδαρότρυπα» της μελλοντικής σχολικής αίθουσας, όπως πασχίζει να τη διαμορφώσει η κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική που παίρνει σάρκα και οστά με το σχέδιο νόμου που θα φέρει στη Βουλή το υπουργείο Παιδείας την επόμενη περίοδο.
Στο σχέδιο του υπουργείου Παιδείας, το λύκειο θα έχει ιδιαίτερα αναβαθμισμένη την επιλεκτική λειτουργία σε βάρος της μορφωτικής. H εντατικοποίηση των σπουδών μέσα από την εξετασιομανία θα διαπερνά όλο το σχολικό πρόγραμμα και δεν θα αποτελεί παρά τη νεκρολογία της επαφής του μαθητή με την ουσία της γνώσης. Γιατί, βέβαια, αν εξετάσει κανείς τη σχέση του περιεχομένου των μαθημάτων (τι), της μεθόδου (πώς) και των πρακτικών ελέγχου (εξεταστικές δοκιμασίες), θα διαπιστώσει εύκολα ότι η σύνθεσή τους, την ίδια στιγμή που μεταλλάσσει τη μαθησιακή διαδικασία σε μεθοδολογική εκγύμναση, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που μπορεί και να αναστείλει ακόμη και μορφές προσαρμοστικότητας στη μάθηση.
Ακόμη χειρότερα θα είναι τα πράγματα στην τεχνική εκπαίδευση, καθώς εκεί η κατάρτιση σε συνδυασμό με τη μαθητεία (δωρεάν εργασία για τις επιχειρήσεις) θα οικοδομήσει ένα φονικό συνδυασμό για τη γνώση στην πιο κρίσιμη ηλικία.
Η «προεργασία» έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην υποχρεωτική εκπαίδευση και στο δημοστικό σχολείο. Και αυτό το έχουν αντιληφθεί όσοι αναπνέουν την κιμωλία στις σχολικές τάξεις, αλλά και οι γονείς που έχουν παιδιά σε αυτή τη βαθμίδα.
Για παράδειγμα, από τα αποτελέσματα των πρώτων ερευνών που έγιναν από δασκάλους για τα νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία των Μαθηματικών προκύπτει ότι η μεγάλη πλειονότητα των δασκάλων θεωρεί ότι τα νέα βιβλία Μαθηματικών αποτυγχάνουν να υλοποιήσουν τους στόχους τους. Παράλληλα, στο ζήτημα των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, το 67% των δασκάλων πιστεύει ότι η ψαλίδα μεταξύ μαθητών υψηλής επίδοσης και μαθητών χαμηλής επίδοσης ανοίγει ακόμη περισσότερο, ενώ το 76% πιστεύει ότι τα βιβλία ευνοούν αποκλειστικά τους μαθητές με υψηλή επίδοση.
Ανάλογες ήταν οι κριτικές παρατηρήσεις και για τα βιβλία των θεωρητικών μαθημάτων. Π.χ. στα περισσότερα νέα βιβλία Ιστορίας του δημοτικού και του γυμνασίου απουσιάζει ο συνεκτικός ιστός, απουσιάζουν τα ιστορικά πλαίσια, ο ιστορικός χρόνος δεν υπάρχει, η συνολική αφήγηση σφαγιάζεται σε πληροφορίες, εικόνες, αριθμούς και πηγές. Απομένει η τμηματική πληροφορία, η αποσπασματική είδηση, το απομονωμένο γεγονός, χωρίς την ιστορική και κοινωνική του πλαισίωση. Το «πώς» και το «γιατί» έχουν εξαφανιστεί.
Πρόκειται για σπαράγματα-θραύσματα γεγονότων χωρίς συνέχεια. Μπορούμε να μιλήσουμε για αποθέωση της αποσπασματικότητας, όπου σκόρπιες γνώσεις-πληροφορίες «ατάκτως ερριμμένες» προσφέρονται προς «κατανάλωση», ένας σωστός τσελεμεντές, όπου χάνεται η σχέση αιτίας και αποτελέσματος, καθώς και το νόημα της κάθε γνώσης.
Η διάρθρωση της «ύλης» εγκαταλείπει τη συστηματικότητα που επιβάλλουν η επιστημονική δομή των αντικειμένων και η διδακτική επεξεργασία τους. Οι εκπαιδευτικοί επισημαίνουν ότι αποτελούν ευθεία βολή κατά της εσωτερικής λογικής και της ιστορικής αλληλουχίας των γεγονότων, κατά της εμβάθυνσης στις αιτίες των γεγονότων και της σχέσης αιτίας–αποτελέσματος, τελικά ευθεία βολή κατά της συγκροτημένης σκέψης.
  • Του Χρήστου Κάτσικα από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
  • Η ΕΡΤ σήμερα Τετάρτη 31 Ιουλίου έχει αφιερώσει το πρόγραμμά της στην εκπαίδευση.  Δείτε την ΕΔΩ.


Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Καταργείται ο τομέας εφαρμοσμένων τεχνών!

«Στο καθεστώς της διαθεσιμότητας υπάγονται άμεσα 2.000 εκπαιδευτικοί από 46 ειδικότητες που καταργούνται στα Τεχνικά Λύκεια» σύμφωνα με το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας.
Ο στόχος της εξόντωσης αυτή τη φορά είναι τα Επαγγελματικά και Τεχνικά Λύκεια…
Καταργείται ο τομέας εφαρμοσμένων τεχνών!
Ο τομέας που είναι συνυφασμένος με τον πολιτισμό της χώρας μας.
Ο μοναδικός τομέας με προσανατολισμό στις Γραφικές και Εφαρμοσμένες τέχνες. Που είναι συνυφασμένος με το σχεδιασμό, το βιβλίο, την εικόνα, τη διαφήμιση και την «βαριά βιομηχανία της χώρας», τον τουρισμό. Καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του, όλα αυτά τα χρόνια, πανελλαδικά, έχει να επιδείξει σημαντικό έργο όσον αφορά στην προβολή της Τεχνικής-Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, μέσα από έντυπα, συμμετοχές και βραβεύσεις σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς σε θέματα Πολιτισμού και Τεχνών.
Σε μια χώρα που γέννησε τον πολιτισμό δεν μπορεί να υπάρξει παιδεία χωρίς τέχνη, ούτε τέχνη χωρίς παιδεία.
Καταργείται η μόνη διέξοδος για μαθητές με καλλιτεχνικές δεξιότητες.
Οι ειδικότητες του τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών έχουν αυξημένη ζήτηση σε επίπεδο Δευτεροβάθμιας και Μεταδευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όπως προκύπτει από τις προτιμήσεις στα μηχανογραφικά δελτία των μαθητών και τις υψηλές βάσεις εισαγωγής (οι βάσεις εισαγωγής για όλα τα αντίστοιχα τμήματα των ΤΕΙ κατατάσσουν τις σχολές αυτές στην πρώτη πεντάδα ζήτησης.
Ένα ακόμη βίαιο χτύπημα στις Γραφικές και Εφαρμοσμένες Τέχνες
Οδηγούν έτσι, βίαια, στην άμεση ανεργία μεταξύ άλλων, τους πτυχιούχους Τεχνολόγους Γραφικών Τεχνών, Γραφίστες, Διακοσμητές και Φωτογράφους όλους απόφοιτους της, μοναδικής στα ΑΕΙ, Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών (του ΤΕΙ Αθήνας) και με επιπλέον παιδαγωγικές σπουδές, ενός έτους στην ΑΣΠΑΙΤΕ (πρώην ΣΕΛΕΤΕ).
Κι’ αυτό την στιγμή που οι ειδικότητες των Γραφικών Τεχνών αποτελούν στη κυριολεξία κόσμημα στα εκπαιδευτικά συστήματα της επαγγελματικής και τεχνικής εκπαίδευσης σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ελβετία και το Ενωμένο Βασίλειο. Ας κάνει τον κόπο το Υπουργείο Παιδείας να ρίξει μια ματιά στα επαγγελματικά περιγράμματα που έχουν αναπτυχθεί από το πρώην ΕΚΕΠΙΣ για να καταλάβει αν χρειάζεται ή όχι η δημόσια δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση τις εφαρμοσμένες τέχνες.
Με αυτή την απόφαση για κατάργηση 46 ειδικοτήτων, συνεχίζεται η βίαιη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης από ένα Υπουργείο Παιδείας που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία εξαφάνισης της δημόσιας εκπαίδευσης, της εξαφάνισης επιτυχημένων σχολών και τμημάτων στην Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση ώστε να εξυπηρετηθούν οι σχολάρχες της ιδιωτικής εκπαίδευσης…
Είναι το λιγότερο για γέλια αυτό που γράφεται ότι “Μετά από συγκριτική μελέτη ευρωπαϊκών συστημάτων τεχνικής εκπαίδευσης, μελέτη αναγκών της εγχώριας αγοράς εργασίας και ανάπτυξη περιγραμμάτων επαγγελμάτων εξήχθη το συμπέρασμα ότι …επαγγέλματα όπως
Γραφικών Τεχνών, Σχεδίασης & Παραγωγής Ενδύματος, Αισθητικής Τέχνης, Κομμωτικής Τέχνης & Αργυροχρυσοχοΐας, δεν υπάρχει σκοπιμότητα να παρέχονται από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση!!
Πoια μελέτη διάβασαν; Αν θέλουν επίσημες και τεκμηριωμένες μελέτες (για παράδειγμα oι μελέτες “Trends, Developments and State-of-Play in the Printing and Publishing Sector in the EU, 8 December 2008” ή “Restructuring forum – Sectors’ new skills for new Jobs”, ας απευθυνθούν στους ειδικούς! Τη στιγμή που στις προηγμένες εκπαιδευτικά και τεχνολογικά χώρες, τα αντίστοιχα Υπουργεία στηρίζουν και ενισχύουν διαρκώς τις δομές της Δημόσιας τεχνικής και επαγγελματικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όπου το ποσοστό όσων επιλέγουν συνειδητά την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση στην ηλικία των 15 ετών και άνω , βρίσκεται σε ποσοστά της τάξης του 70-75%, την ίδια στιγμή, στην δύσμοιρη αυτή χώρα, η επί χρόνια υποβάθμιση της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης οδηγεί τους μαθητές είτε στην διαδρομή: γενικό λύκειο – φροντιστήρια – ΑΕΙ –ανεργία, είτε στην διαδρομή: ιδιωτική σχολή με δίδακτρα…
Η απόφαση αυτή, κινείται στην ίδια λογική του “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” με την οποία εξαφανίζονται χωρίς την οποιαδήποτε μελέτη και τεκμηρίωση οι γραφικές τέχνες από το τίτλο της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Κ.Σ. του ΤΕΙ Αθήνας και ουσιαστικά καταργείται το μοναδικό Τμήμα Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών στην Ανώτατη εκπαίδευση με 40 χρόνια αυτόνομης λειτουργίας – από το 1973!! Η συνειδητή αυτή και ξεκάθαρη επιλογή του Υπουργείου, έχει το χαρακτηριστικό της απαξίωσης σπουδών, επαγγελμάτων και γνωστικών αντικειμένων έτσι ώστε να είναι η εκπαίδευση όσο το δυνατόν πιο ασαφής, ώστε τα παιδιά μας να μην έχουν χειροπιαστές σπουδές με αντίκρισμα στην αγορά εργασίας και έτσι να γίνονται ευάλωτοι σε εξευτελιστικές αμοιβές και μισθούς πείνας…
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το Υπουργείο (ιδιωτικής) Παιδείας έχει αποφασίσει να παραδώσει την εκπαίδευση αποκλειστικά και μόνο στις ιδιωτικές σχολές, αποκλείοντας τους εναλλακτικούς δρόμους στην εκπαίδευση για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, αφήνοντάς τους έρμαια στις ορέξεις και επιλογές των σχολαρχών και στην λογική της οικονομικής εξόντωσης των οικογενειών από τα φροντιστήρια των εισαγωγικών εξετάσεων στο γενικό Λύκειο. Είναι προφανές ότι η συνειδητή αυτή επιλογή του Υπουργείου έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή στην ήδη υποβαθμισμένη δευτεροβάθμια τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση… Σε αυτή την πολιτική βίαιης κατάργησης σχολών και ειδικοτήτων και εξαναγκασμού στην ανεργία πρέπει να αντισταθούμε. Πρέπει να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την διατήρηση της εργασίας μας στις ειδικότητες που σπουδάσαμε και επιλέξαμε να εργαστούμε. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να ανατρέψουμε τις πολιτικές που οδηγούν στην απαξίωση, στην ανεργία και στην υποβάθμιση της οντότητας και της αξιοπρέπειάς μας από μία Πολιτεία που βάζει στην τελευταία μοίρα και πετάει στα σκουπίδια το καταρτισμένο επιστημονικό και τεχνικό της προσωπικό.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Η απάντηση της ΕΛΜΕ Λήμνου σε δημοσίευμα της πρωινής εφημερίδας “Καθημερινή”

Υποθέτω ότι θα την έχετε διαβάσει την ιστορία με το σκάνδαλο σε ένα σχολείο του ανατολικού Αιγαίου που έγραψε ο εκπαιδευτικός συντάκτης, Απόστολος Λακασσάς και η εφημερίδα του ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, θεώρησε σκόπιμο να τη φιλοξενήσει στην πρώτη της σελίδα επιρρίπτοντας ευθύνες στους εκπαιδευτικούς.
Διαβάστε τώρα και την απάντηση της ΕΛΜΕ Λήμνου για να έχετε ολοκληρωμένη την αλήθεια. Διότι η μισή αλήθεια, είναι χειρότερη από το ψέμα...
Λυπάμαι για την κατάντια της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Δεν ήταν πάντα έτσι. Κάποτε σέβονταν την αλήθεια κι αν και είχε διαλέξει στρατόπεδο, εντούτοις τη σέβονταν και την υπηρετούσε... Κάποτε...
Ολόκληρη η απάντηση της ΕΛΜΕ Λήμνου έχει ως εξής:
Μύρινα 27-07-2013, Αρ. Πρωτ. 136
ΠΡΟΣ: εφημερίδα «Καθημερινή»
ΚΟΙΝΟΠ: ΜΜΕ
Κύριοι, διαβάσαμε στη σημερινή σας εφημερίδα, και μάλιστα στο πρωτοσέλιδο αυτής, το άρθρο για τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν στο Γυμνάσιο Αγίου Ευστρατίου. Μιλάτε για «μαξιμαλιστικά αιτήματα της ΟΛΜΕ για διορισμούς» και για εκμετάλλευση της κατάστασης αυτής από μέρους των εκπαιδευτικών.
Ξεχάσατε όμως, να αναφέρετε σε ποιον ανήκει πραγματικά η ευθύνη…
Ξεχάσατε ότι δε διορίζουν οι εκπαιδευτικοί αλλά το Υπουργείο Παιδείας…
Ξεχάσατε ότι την κατάσταση αυτή πρώτοι την κατήγγειλαν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί του νησιού και η ΕΛΜΕ Λήμνου…
Για την ακρίβεια η ΕΛΜΕ Λήμνου από τις αρχές του 2007 έστελνε αιτήματα προς το Υπουργείο για να σταματήσει το καθαρά κομματικό αυτό νταραβέρι, ενώ στις 30 Νοεμβρίου 2007 οι καθηγητές του νησιού παρέδωσαν σχετικό υπόμνημα στον Πρωθυπουργό, σε επίσκεψή του στον Άγιο Ευστράτιο (το οποίο δημοσιεύτηκε την ίδια ημερομηνία στην εφημερίδα «Έθνος»).
Οι διαμαρτυρίες μας ήταν συνεχείς, ενώ το Υπουργείο τηρούσε σιγήν ιχθύος για καιρό. Η καθυστερημένη απάντηση που λάβαμε από το αρμόδιο τμήμα του υπουργείου Παιδείας ήταν η εξής: «Σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ.2 του ν. 2986/2006 (ΦΕΚ 24Α΄) και το άρθρο 14 του ν. 3149/2003 (ΦΕΚ 141Α΄) προβλέπεται να αποσπώνται εκπαιδευτικοί σε Διευθύνσεις και Γραφεία Εκπαίδευσης, σε Κεντρικές Υπηρεσίες του ΥΠ.Ε.Π.Θ. ή οργανισμούς και να λαμβάνουν μονάδες συνθηκών διαβίωσης της οργανικής τους θέσης».
Εκτός από το σύλλογο διδασκόντων του Γυμνασίου Αγίου Ευστρατίου και την ΕΛΜΕ Λήμνου την τακτική αυτή του υπουργείου καταδίκαζε και το (καταργηθέν πλέον) Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λήμνου (είχε αποσταλεί έγγραφο, υπογεγραμμένο από τον κ. προϊστάμενο στον κ. Διευθυντή Δ/νσης Β/θμιας Εκπαίδευσης Λέσβου). Το Υπουργείο όμως, συνέχιζε για ψηφοθηρικούς λόγους την ίδια απαράδεκτη τακτική, επικαλούμενο το νόμο, χωρίς καμία πρόθεση να τον αλλάξει. Η απάντηση της τότε ΕΛΜΕ Λήμνου ήταν η εξής:
«…Μέχρι πότε θα συνεχίζεται αυτή η αδικία εις βάρος των συναδέλφων που υπηρετούν στον Άγιο Ευστράτιο και σε παρόμοια δυσπρόσιτα νησιά; Μέχρι πότε θα υπάρχουν «καθηγητές-φαντάσματα» με τις μονάδες για δυσμενείς συνθήκες εξασφαλισμένες, παρόλο που ποτέ δεν εργάστηκαν στο νησί; Αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο ένας αποσπασμένος εκπαιδευτικός σε Διεύθυνση, Γραφείο Εκπαίδευσης, Κεντρικές Υπηρεσίες του ΥΠ.Ε.Π.Θ. ή οργανισμό δικαιούται τις ίδιες μονάδες για δυσμενείς συνθήκες με εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε δυσμενείς συνθήκες στον Άγιο Ευστράτιο ή άλλα δυσπρόσιτα νησιά, τη στιγμή μάλιστα που ένας εκπαιδευτικός που ανήκει οργανικά στον Άγιο Ευστράτιο και είναι αποσπασμένος σε σχολείο δε τις δικαιούται; Θεωρούμε ότι το άρθρο 14 του ν. 3149/2003 (ΦΕΚ 141 Α΄) που καθορίζει τα παραπάνω είναι άδικο.
Ζητούμε λοιπόν ως Ε.Λ.Μ.Ε Λήμνου να αρθεί αυτό το καθεστώς μοριοδότησης των αποσπασμένων συναδέλφων σε Κ.Υ, Δ/νσεις, Γραφεία, Ο.Ε.Ε.Κ, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται αλλαγές στο νόμο. Ζητούμε όλοι οι αποσπασμένοι να παίρνουν τα μόρια του πλησιέστερου σχολείου του φορέα απόσπασης. Υπενθυμίζουμε ότι τα παραπάνω αποτελούν πάγια θέση και της ΟΛΜΕ.
Από το Δ.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε Λήμνου».
Στις 21 Ιανουαρίου 2008, ο Υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης, συναντήθηκε με εκπροσώπους της ΟΛΜΕ που διαμαρτυρήθηκαν για το θέμα και δήλωσε:
«Πρόθεσή μας, ισχυρή μας βούληση είναι να περιορίσουμε με αυστηρότητα τις αποσπάσεις, ώστε να δώσουμε προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των ίδιων των μαθητών, γιατί αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο, το προστατευόμενο αγαθό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.» Φυσικά, τίποτα δεν άλλαξε…
Σας ρωτάμε λοιπόν κύριοι: Από πού προκύπτουν τα μαξιμαλιστικά αιτήματα των κακών συνδικαλιστών που περιγράφετε, αφού τόσο η τοπική ΕΛΜΕ όσο και η ΟΛΜΕ απαιτούσαν την αλλαγή της απαράδεκτης και ρουσφετολογικής τακτικής του Υπουργείου; (Τα παραπάνω έγγραφα είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή σας)
Θεωρούμε ότι η απροκάλυπτα σκόπιμη παραπληροφόρηση των αναγνωστών σας και κατασυκοφάντηση των συναδέλφων και των συνδικάτων μας, που επιχειρήθηκε στη σημερινή έκδοση της εφημερίδας σας, έχει  μοναδικό σκοπό να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι την ευθύνη για την απαράδεκτη κατάσταση της Παιδείας την έχουν οι εκπαιδευτικοί και όχι τα Υπουργεία που αποφασίζουν και διατάζουν τόσα χρόνια!
Την πολιτική, κύριοι, την ασκούν οι πολιτικοί και την νομοθέτηση επίσης. Οι εκπαιδευτικοί όλα αυτά τα χρόνια πάλευαν για να ένα αξιοκρατικό σύστημα μεταθέσεων και αποσπάσεων. Το Υπουργείο κώφευε…
Και έρχεται σήμερα το Υπουργείο-θύτης να μας παρουσιάσει, με την φιλότιμη βοήθεια σας, ως θύτες τους «κακούς» εκπαιδευτικούς, οι οποίοι πρέπει να απολυθούν!
ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι εκπαιδευτικοί στη χώρα διορίστηκαν με αξιοκρατικά κριτήρια και συστήματα (Επετηρίδα-ΑΣΕΠ-Προϋπηρεσία).
ΚΑΝΕΙΣ εκπαιδευτικός δεν βρέθηκε στο δημόσιο με ρουσφέτι, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να πείσετε για το αντίθετο.
ΚΑΝΕΝΑΣ εκπαιδευτικός δεν περισσεύει κι αυτό αποδεικνύεται εύκολα από το γεγονός ότι τη σχολική χρονιά που πέρασε τα κενά ανά την Ελλάδα ήταν περίπου 2000. Πως λοιπόν ξαφνικά είμαστε πολλοί, όταν μέχρι πριν λίγο δε φτάναμε;
Ελπίζουμε τουλάχιστον να δημοσιεύσετε την επιστολή μας για να επιτρέψετε στους αναγνώστες σας να ακούσουν και την άλλη άποψη.

Για την ΕΛΜΕ Λήμνου
H ΠΡΟΕΔΡΟΣ  Μανουσογιωργάκη Στ.
Η Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Στυλιανίδου Δ.

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Από Σεπτέμβριο αυξημένες oi ευθύνες σε εκπαιδευτικούς και γονείς

Αφού λοιπόν φεύγουν (τους καταργούν) τους Φύλακες απ΄ τα σχολεία προσέξτε τι θα γίνει με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Θα πρέπει να έρχεται από τις 7 το πρωί ο Διευθυντής ή κάποιος εκπαιδευτικός να ανοίξει όλους τους χώρους να μπει φρέσκος αέρας στις
αίθουσες, να ελέγξει όλο το κτήριο αν υπάρχουν ζημιές βλάβες, να διορθώσει ότι μπορεί, να καλέσει την τεχνική υπηρεσία του Δήμου αν χρειαστεί (τα περισσότερα σχολεία είναι παλιά και βγάζουν συχνά προβλήματα).
Να ελέγξει τον αύλειο χώρο και να μαζέψει τα σκουπίδια (μπουκάλια τσιγάρα σύριγγες προφυλακτικά ακόμη και ακαθαρσίες) που γίνονται κατά τη διάρκεια της νύχτας από εξωσχολικούς που βρίσκουν καταφύγιο στην αυλή τις νύχτες. Οι καθαρίστριες πιάνουν
δουλειά αργότερα. Τον χειμώνα να ανάψει τα καλοριφέρ εγκαίρως για να ΄χει ζεστάνει μέχρι να μπουν τα παιδιά στις 8.30, να καθαρίσει το χιόνι από τα σκαλιά και μέρος της αυλής για να περάσουν όλοι με ασφάλεια μέσα, να ρίξει και αλάτι αν έχει πάγο αυτά στη βόρεια Ελλάδα συμβαίνουν κάθε χειμώνα. Στη συνέχεια να υποδεχτεί τα παιδιά κάποια τα φέρνουν οι γονείς τους από τις 7.15-7.30 γιατί δουλεύουν νωρίς, (ειδικά στα Δημοτικά φέρνανε τα μικρά τους απ΄ τις 7.15, τα άφηναν στο σχολείο και ξέρανε ότι είναι ασφαλή με το Φύλακα μέχρι να έρθουν οι Δάσκαλοι αργότερα.)
Κατά την διάρκεια του μαθήματος να ελέγχει στην είσοδο ποιος μπαίνει ποιος βγαίνει στο σχολείο, στα Δημοτικά η πόρτα ήταν πάντα κλειδωμένη και πλήρως ελεγχόμενη από τον Φύλακα. Να ελέγχει περιμετρικά της αυλής να διώχνει εξωσχολικούς να έχει την προσοχή του για ναρκωτικά, παιδεραστία ενδοσχολική βία και λόγο της κατάστασης ( ΔΝΤ) πολλά παιδιά που πεινούν να βοηθάει όπως μπορεί (ειδικά στα Δημοτικό οι γυναίκες Φύλακες είχαν τον ρόλο της Μάνας εμμέσως). Θα πρέπει να φροντίζει το πράσινο στην αυλή, δένδρα, λουλούδια, γρασίδι, να τα ποτίζει, να τα φροντίζει.
Στο σχόλασμα να κλειδώσει να ελέγξει και να ασφαλίσει όλους τους χώρους. Να παραδώσει και τα τελευταία παιδάκια που οι γονείς τους σχολούν αργότερα. Όλα όσα προαναφέρθηκαν ήτανε στις αρμοδιότητες του Σχολικού Φύλακα που ακόμα βοήθαγε στη μεταφορά των βιβλίων το Σεπτέμβρη, θρανίων και καρεκλών στις εξετάσεις ή σε διάφορες σχολικές εκδηλώσεις.
Με λίγα λόγια ο Σχολικός Φύλακας ήταν η ψυχή του Σχολείου που ήξερε τα πάντα για το τι υπάρχει από τις αποθήκες μέχρι την τελευταία αίθουσα και γραφείο ώστε να διασφαλίζεται η εύρυθμη καθημερινή λειτουργία του κάθε Σχολικού συγκροτήματος. Αυτός ο Θεσμός που υπάρχει εδώ και 12 χρόνια το Σεπτέμβρη δεν θα υπάρχει πια, καταργείται.

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Οι άρρηκτοι δεσμοί Πολιτισμού και Παιδείας

Είναι αλήθεια ότι πολλοί λίγοι σήμερα συνδέουν την εκπαίδευση με τον πολιτισμό ή αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα του να συνδεθεί το σχολείο με την ποιοτική πολιτιστική δημιουργία. Αυτό φαίνεται καθαρά, εκτός των άλλων και από τις προτιμήσεις της πλειοψηφίας των μαθητών, που συνοψίζονται στην ενασχόληση με το διαδίκτυο, την κινητή τηλεφωνία, με την αγορά των όλο και πιο εξελιγμένων κινητών τηλεφώνων, την τηλεόραση, με προτίμηση στα σήριαλ, και το ποδόσφαιρο ακόμη και με τις χουλιγκανικές εκφράσεις του. Η ενασχόληση με τον κινηματογράφο συνδέεται συνήθως με τις υπερπαραγωγές του στυλ Χάρυ Πότερ, Ironman και Spiderman και η ελάχιστη σχέση με τη λογοτεχνία αφορά σε βιβλία του συρμού. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι οι προτιμήσεις  τους διαμορφώνονται γενικά από την τηλεόραση και το διαδίκτυο.
Το αποτέλεσμα είναι πολλοί από τους νέους ή να εγκλωβίζονται στο ρόλο του καλού μαθητή, με τελικό στόχο τις πανελλαδικές εξετάσεις και τις πανεπιστημιακές σχολές ή αν δεν έχουν τέτοιες φιλοδοξίες, να ακολουθούν τα στερεότυπα που προβάλλουν τα Μ.Μ.Ε., οι αστέρες των γηπέδων ή στις χειρότερες περιπτώσεις να ωθούνται σε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Και στις δύο περιπτώσεις τα περισσότερα παιδιά αδιαφορούν για τον πολιτισμό, που εξανθρωπίζει, προσφέρει πανανθρώπινες αξίες, ανοίγει τους ορίζοντες του νου, κοινωνικοποιεί, πολιτικοποιεί. Γιατί ας μην διαφεύγει ότι η πολιτικοποίηση των προηγούμενων γενιών, αν δεν στηρίζονταν στις αριστερές καταβολές και προοδευτικές αρχές της οικογένειας, βασίζονταν σίγουρα στο βιβλίο, που  εξανθρώπιζε, σε κινηματογραφικά έργα και θέατρο που προήγαν τον ανθρωπισμό, την κοινωνική αλληλεγγύη και το συλλογικό αγώνα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι και σήμερα δεν υπάρχουν σπουδαία έργα τέχνης σε όλους τους τομείς. Αλλά επειδή υπάρχει πληθώρα πολιτιστικών αγαθών, ο νέος, χωρίς καθοδήγηση, «χάνεται» και δεν μπορεί να επιλέξει τα έργα, που θα τον  προαγάγουν πνευματικά και ψυχικά, από το πλήθος των προϊόντων της υποκουλτούρας, που εσκεμμένα το εμπορικό κύκλωμα προωθεί. Έπειτα ο μαθητής παρασύρεται από τα μεγάλα δήθεν ονόματα και δεν μπορεί να σκεφθεί, για ποιο λόγο γράφεται ή παριστάνεται κάτι, τι αποτελέσματα μπορεί να έχει, ποιον στόχο τελικά εξυπηρετεί. Γιατί αλλιώς  θα κατανοούσε ότι πολλοί τον θέλουν να υπνώττει σε πελάγη μιντιακής ευτυχίας, να αδρανεί και να μην αδράχνει το μέλλον στα χέρια του, να μην βλέπει την αιτία της κοινωνικής και πολιτικής κατάρρευσης, ώστε να μπορέσει να την αποτρέψει.
Πολλοί εδώ θα αντέτειναν ότι η τέχνη δεν πρέπει να υπηρετεί την πολιτική, πολύ περισσότερο δεν πρέπει να κατευθύνει, όπως παλιότερα έκανε ο «σοσιαλιστικός ρεαλισμός». Πραγματικά η τέχνη, όπως και ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι ελεύθερη. Από την άλλη πλευρά όμως πρέπει να έχει στόχο τον ανθρωπισμό, την αλληλεγγύη, το συλλογικό αγώνα και όχι τον ατομισμό, τη διαφθορά, τον αποπροσανατολισμό, την απολιτικοποίηση. Γιατί και η μεγάλη τέχνη του παρελθόντος, αυτή που ονομάζουμε κλασική, έδενε μορφή και περιεχόμενο και θεωρήθηκε σπουδαία, γιατί άνοιγε δρόμους προς όφελος του ανθρώπου και της κοινωνίας, είτε γινόταν από τον Όμηρο, τον Ντοστογιέφσκι, τον Πικάσο ή τον Πίντερ.   
Επομένως, επειδή η νεολαία χρειάζεται να είναι προσανατολισμένη στον ανθρωπισμό, την κοινωνική αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, στην συλλογικότητα, στον κοινωνικό αγώνα, πρέπει να προβάλει μια εκπαιδευτική πολιτική, όπου βασικός πυλώνας πρέπει να είναι η ενασχόληση με την τέχνη, την πολιτιστική δημιουργία, που θα έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά.
 Γι’ αυτό, αν εξαιρεθεί η συμβολή της οικογένειας, που μπορεί να παίξει το ρόλο του πρώτου φυτωρίου, πρέπει να κατανοηθεί ότι ο ρόλος του σχολείου είναι ιδιαιτέρως σημαντικός, εφόσον μπορεί να εμφυσήσει την αγάπη για τον πολιτισμό, αλλά και να ανιχνεύσει τις καλλιτεχνικές τάσεις των παιδιών ως ο κατεξοχήν φορέας αγωγής. Κατά τη γνώμη μας μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά με διάφορους τρόπους, ώστε το παιδί να έρθει σε επαφή με την ποιοτική πολιτιστική δημιουργία:
  • με τη δημιουργία σχολικών βιβλιοθηκών και τη διατήρηση των υπαρχόντων, ειδικά στα επαρχιακά σχολεία.
  • με τα ειδικά μαθήματα αισθητικής παιδείας και τους ανάλογους διδάσκοντες, καθηγητές θεατρολογίας, μουσικής, εικαστικών ή και γυμναστές, που θα προσπαθήσουν να εμφυσήσουν στους μαθητές την αγάπη για αυτά τα είδη τέχνης
  • με την καλή λειτουργία και έγκαιρη στελέχωση των μουσικών σχολείων
  • με τα ειδικά προγράμματα που απευθύνονται σε μαθητές π.χ. το «πάμε σινεμά», οι διαγωνισμοί λογοτεχνίας, φωτογραφίας, ζωγραφικής
  • με τους πολιτιστικούς περιπάτους, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, στους οποίους μπορούν να μετατραπούν οι ανούσιες εκδρομές σε αλάνες ή σε κοντινά γήπεδα με την απαραίτητη γειτνίαση σε καφετέριες. Με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν  μουσεία, εκθέσεις ζωγραφικής, να δουν ταινίες ή να παρακολουθήσουν μια θεατρική παράσταση.
Εντούτοις σήμερα όλες αυτές οι δραστηριότητες τείνουν να εξαφανιστούν, γιατί το υπουργείο δεν έχει μια σοβαρή πολιτιστική πολιτική και κυρίως γιατί επιβάλλει δρακόντειες περικοπές στον οικονομικό προϋπολογισμό λόγω της μνημονιακής πολιτικής, με αποτέλεσμα να υποχρηματοδοτεί, να συρρικνώνει ή και να εξαφανίζει δομές και θεσμούς.
Έτσι τα μαθήματα αισθητικής αγωγής, όπως και άλλα, τα λεγόμενα «δευτερεύοντα» μαθήματα, δεν υπάρχουν στο αναλυτικό πρόγραμμα του Λυκείου, που έτσι μετατρέπεται περισσότερο από ποτέ σε εξεταστικό κέντρο. Άλλωστε δεν διορίζονται και εκπαιδευτικοί πολιτιστικών ειδικοτήτων, που το Υπουργείο δεν θεωρεί βασικές.
Οι πολιτιστικές εξορμήσεις σκοντάφτουν στην οικονομική συρρίκνωση των οικογενειακών εισοδημάτων, αλλά και στη μεγάλη γραφειοκρατία, που  αντιμετωπίζουν διευθυντές και ενδιαφερόμενοι καθηγητές, μια διαδικασία χρονοβόρα και αποκαρδιωτική.  Τέλος οι βιβλιοθήκες αφήνονται να μαραζώσουν χωρίς εμπλουτισμό τους ή και στελέχωσή τους.
Παράλληλα το σχολείο έχει να αντιμετωπίσει και το εξής θεμελειακό - ιδεολογικό ζήτημα: το «ποια παιδεία, άρα και πολιτισμός, προσφέρεται στους νέους για ποιον και γιατί». Έτσι και στο επίπεδο του πολιτισμού αναπαράγεται η ταξική ανισότητα, γιατί οι πλούσιοι γονείς και τα καλά ιδιωτικά σχολεία αναπληρώνουν τα κενά της εκπαιδευτικής πολιτικής, ενώ η μαθητιώσα νεολαία των εργατικών κυρίως συνοικιών εγκαταλείπεται στα δίχτυα των αμφιβόλου ποιότητας τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Επομένως στόχος του εκπαιδευτικού κινήματος, αλλά και της Αριστεράς πρέπει να είναι η παροχή και πολιτιστικής παιδείας στους μαθητές, αν επιθυμεί πολίτες με ανοιχτούς ορίζοντες, ευαίσθητους στα μηνύματα των καιρών, αλλά και στον πόνο του άλλου,  οραματιστές, αλλά και ανατροπείς των κακώς κειμένων της κοινωνίας.
  • Μυρσίνη Αθανασιάδου, εκπαιδευτικός, διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας.

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ετούτος ο Σεπτέμβρης θα είναι αλλιώς...

Εμείς που συναντηθήκαμε στην ανοιχτή συνέλευση – συζήτηση των ΕΛΜΕ Αθήνας ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι:
ΔΕΝ αποδεχόμαστε κανένα τετελεσμένο.
Κανένας συνάδελφός μας ΔΕΝ περισσεύει,
Κανένα σχολείο, τομέας ΔΕΝ πρέπει να κλείσει,
Κανένας μαθητής χωρίς σχολείο
.
Είμαστε στο δρόμο, σε κοινό αγώνα με όλους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, στους κλάδους υγείας, της αυτοδιοίκησης, με όλους τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Βλέπουμε τις ζωές μας να συντρίβονται το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται, τα δημόσια αγαθά να εμπορευματοποιούνται για να εξασφαλίζονται τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και δανειστών της χώρας.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ…
Με πολύμορφους αγώνες, ΤΩΡΑ μέσα στο καλοκαίρι, σε κοινό μέτωπο με όλους τους εργαζόμενους, τους γονείς, τους μαθητές τοπικά και γενικά,
Προετοιμάζουμε την μεγάλη απεργιακή σύγκρουση του Σεπτέμβρη.
• Για να μην κλείσει κανένα σχολείο
• Για να μην συγχωνευτούν καταργηθούν σχολεία
• Για να μην λείψει κανένας μαθητής – κανένας εκπαιδευτικός από τα σχολεία
• Για να ανατρέψουμε την πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ
ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ - ΑΠΟΛΥΣΗ.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Σκέψεις για τα σχολεία, τους συλλόγους και το γονεικό κίνημα που πρέπει να μας προβληματίσουν όλους...

Αυτές τις μέρες που περνάμε φίλοι γονείς τα σχολεία  μας, οι ζωές μας αλλά και η καθημερινότητα όλων βρίσκονται κάτω από το καθεστώς του φόβου, της αμφιβολίας γενικότερα, της έκπληξης και του θυμού.
Ξέρουμε πια ότι τα σχολεία μας, τα λίγα που θα απομείνουν ενεργά, με τον καιρό θα είναι φτωχά. Θα υπολειτουργούν και δεν θα μπορούν να προσφέρουν τίποτε από αυτά που θέλουμε και αξίζουν στα παιδιά μας.
Εδώ και δύο μήνες καθημερινά αποφασίζονται και νομοθετούνται πράξεις που φέρνουν το σχολειό της χώρας μας γενικότερα στην πλήρη απαξίωση του και του αφαιρούν την αξία και τη δύναμή του.

Ζήσαμε σαν Ένωση Γονέων κυρίως, τη λαίλαπα των συγχωνεύσεων του 53ου Γυμνασίου και 54ου  και των αντίστοιχων Λυκείων μέσα σε μια εβδομάδα. Χωρίς καμιά συζήτηση, χωρίς καμιά ειδοποίηση έκλεισαν τέσσερα σχολεία σε μια εβδομάδα. Στη συνέχεια το 9ο ΕΠΑΛ στα Σεπόλια δέχεται νέο χτύπημα με την κατάργηση των ειδικοτήτων που προμηνύει και την κατάργησή του.

Παράλληλα μαθαίνουμε ότι πια τα σχολεία δεν θα έχουν σχολικούς φύλακες γιατί καταργήθηκε η συγκεκριμένη εργασιακή θέση. Οι καθαρίστριες όσων σχολείων είναι με σύμβαση  παραμένουν  απλήρωτες από την προηγούμενη χρονιά και ουδείς γνωρίζει αν θα προσληφθούν πάλι.

Αν αυτός δεν είναι ο θάνατος του Δημόσιου σχολείου τότε τι είναι;

Την απάντηση τη δίνει ο καθένας όπως μπορεί και νομίζει. Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι ελάχιστοι από τους γονείς της περιοχής μας έχουν αντιληφθεί τι θα αντικρίσουν τον Σεπτέμβρη.

Αυτό φάνηκε από την ενεργοποίηση και τη συμμετοχή στις διαμαρτυρίες και τις συγκεντρώσεις που έγιναν για την Παιδεία και δεν παρουσιάστηκαν παρά ελάχιστοι.
Ήταν αποκαρδιωτικό τουλάχιστον για μένα το θέαμα, να κλείνουν σχολεία και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι που είναι οι γονείς να λείπουν!!!!
Σαν Ένωση Γονέων συμμετείχαμε και ενημερώναμε αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε ανταπόκριση. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορείς αλλά είναι πολύ δύσκολο να κάνεις αυτοκριτική. Σκεφτείτε φίλοι γονείς παλέψατε για το σχολείο των παιδιών σας;;
Σκεφτείτε επίσης η ενασχόλησή σας με τη συλλογικότητα αυτή τη στιγμή σας θέλει αδρανείς και απαθείς ;
Μήπως οι σύλλογοι πρέπει να αντιληφθούν το νομικό και κοινωνικό ρόλο τους και να γίνουν ασπίδες για τα σχολεία τους;

Όλοι όσοι  βρισκόμαστε μέσα στους συλλόγους των σχολείων μας ξέρουμε πως ξεκινήσαμε αλλά και τι προσφέραμε, όμως τώρα πια αυτή η ενεργητικότητα πρέπει να αναλωθεί σε δράσεις που θα θωρακίσουν τα σχολεία. Οι γιορτές και οι σχολικές δραστηριότητες θα φαντάζουν αξιολύπητες σε ένα σχολείο που θα είναι με σπασμένα τζάμια, αφύλαχτο και χωρίς δασκάλους, χωρίς θέρμανση, χωρίς καθαριότητα. Άρα ο ρόλος των συλλόγων πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και να γίνουν οι σύλλογοι μας μικρές ομάδες δύναμης και προσπάθειας για να κρατηθεί στην θέση του το κάθε σχολείο.
Όσοι απαρτίζετε τα Δ.Σ. των συλλόγων  μην εφησυχάζετε λοιπόν. Ενημερώστε τους γονείς των σχολείων, συζητήστε, ελάτε σε επαφή με την Ένωση, ενημερωθείτε και προτείνετε.
Είχα στείλει ένα μαιλ στους συλλόγους για το αν θέλετε να γίνει Γενική Συνέλευση της Ένωσης και απάντησε ένα σχολείο μόνο.

Μην νομίζετε ότι αυτή η κατάσταση θα σταματήσει έξω από την πόρτα του σχολείου σας. Δυστυχώς έχει μπει ήδη μέσα σε αυτό.

Μπορούμε να βοηθήσουμε το σχολείο και τα παιδιά μας αν είμαστε όλοι μαζί..Καθένας μόνος δεν θα κάνει τίποτε.. Αυτό είναι βέβαιο. Θέλω επίσης να σας ενημερώσω ότι οι σχολικές επιτροπές που ξέραμε και αποφάσιζαν οικονομικά για τα σχολεία μας θα αλλάξουν μορφή. Πιθανότερο είναι όλες οι αποφάσεις να παίρνονται από το Δήμο κεντρικά. Άρα πώς θα μπορέσει το κάθε σχολείο να λύσει μόνο του το πρόβλημά του;;

Σκεφτείτε λοιπόν το ρόλο σας σύλλογοι, δραστηριοποιηθείτε γονείς και στηρίξτε την συλλογικότητα.  Χωρίς αυτήν τα σχολεία μας θα τελειώσουν μέσα σέναν παταγώδη θόρυβο. Και τότε δεν θα γονατίζει ένα σχολείο ή τα παιδιά μας μόνον, αλλά θα χάνεται ουσιαστικά η μοναδική δύναμη της κοινωνία μας  και της εξέλιξής της που είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ!!!

Σπυρούλα Πρεσβέλου
Γραμματέας της Ένωσης Γονέων  4ης Διαμερισματικής κοινότητας Δήμου Αθήνας.

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Την βραβεύσαν και μετά την… απέλυσαν...

Αποχαιρετά τις σχολικές αίθουσες μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας, η καθηγήτρια
Αγγελική Καμπούρη.

Πριν από τρία χρόνια, η τότε Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, παρέδιδε Αριστείο στην καθηγήτρια του 1ου ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, Αγγελική Καμπούρη, για την Καινοτομία στην Εκπαίδευση.
Ένα τρισδιάστατο, ποπ-απ βιβλίο για το οποίο συνεργάστηκαν καθηγητές και μαθητές δύο τομέων του 1ου ΕΠΑΛ, του τομέα ηλεκτρονικών και του τομέα εφαρμοσμένων τεχνών, ανέδειξε την υψηλού επιπέδου δουλειά που γίνεται στο σχολείο.
Τρία χρόνια μετά, η ίδια -βραβευμένη- εκπαιδευτικός, είδε το όνομά της στη λίστα των 48 προς απόλυση καθηγητών από τη Μαγνησία, μετά την κατάργηση 46 ειδικοτήτων από τα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ. Σήμερα, η Αγγελική Καμπούρη, είναι επί της ουσίας άνεργη. Είδε την επαγγελματική της ζωή να καταρρέει από τη μία μέρα στην άλλη, χωρίς να δικαιούται καμιάς αποζημίωσης και χωρίς να υπάρχει καμία προοπτική για το μέλλον.

Συνέντευξη στην Ελένη Χάνου
-Κυρία Καμπούρη, μετά από 20 χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση, φέτος θα είναι η πρώτη φορά που ίσως δείτε τον εαυτό σας εκτός σχολικών αιθουσών…
Αφιέρωσα 20 χρόνια από τη ζωή μου στη δημόσια εκπαίδευση. Έχω ζήσει όλες τις αλλαγές στην επαγγελματική εκπαίδευση. Μπήκα ως αναπληρώτρια σε ΤΕΛ, με το διορισμό μου τα ΤΕΛ εξελίχθηκαν σε ΤΕΕ και τα τελευταία χρόνια σε ΕΠΑΛ. Θεώρησα μάλιστα, ότι τα ΕΠΑΛ ήταν μια καλή μεταρρύθμιση από τη στιγμή που δίνουν στους αποφοίτους και απολυτήριο λυκείου και πτυχίο με το οποίο μπορούν να δουλέψουν ως βοηθοί στις ειδικότητες που παρακολουθούν. Ξαφνικά τα πάντα άλλαξαν. Με πήραν τηλέφωνο και με ενημέρωσαν ότι ο τομέας δεν υφίσταται πλέον. Στην αρχή δεν το πίστεψα. Κι άλλες φορές είχα ακούσει για αλλαγές στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ακόμη και σήμερα δεν το πιστεύω. Θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα γίνει, κάτι θα αλλάξει. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι μετά από 20 χρόνια, βρίσκομαι ξαφνικά στο δρόμο, χωρίς αποζημίωση και χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον. 

-Κι όμως προ τριετίας, η τότε Υπουργός Παιδείας, σας είχε βραβεύσει. 
Ναι, ήταν σε εκδήλωση που είχε γίνει στην Αθήνα. Η υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου, μου είχε δώσει τότε αριστείο καινοτομίας. Καθηγητές και μαθητές των τομέων εφαρμοσμένων τεχνών και ηλεκτρονικών, είχαμε εργαστεί σε κοινό πρόγραμμα για τη δημιουργία ενός τρισδιάστατου βιβλίου ποπ-απ. Κρατώντας στα χέρια τους το βιβλίο, μαθητές ειδικοτήτων μπορούσαν να ενημερωθούν για τις ειδικότητες γραφιστών και σχεδιαστών και να ανακαλύψουν τις ομοιότητες και διαφορές, ανοίγοντας κουτιά και μετακινώντας σχήματα. Το σημαντικό κομμάτι της εργασίας, είναι το εξής: μόλις άνοιγες το βιβλίο σε οποιαδήποτε σελίδα, έβλεπες το βιβλίο στον υπολογιστή και άκουγες το κείμενο, οπότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άτομα με ειδικές ανάγκες. Για το βιβλίο βραβεύτηκαν οι μαθητές των δύο τομέων που συμμετείχαν στον Πανθεσσαλικό Διαγωνισμό ΔΑΙΔΑΛΟΣ το 2005 και πριν από τρία χρόνια βραβευτήκαμε εμείς οι καθηγητές, λαμβάνοντας αριστείο καινοτομίας.

-Πιστεύετε ότι η επαγγελματική εκπαίδευση πάει βήματα πίσω;
Η επαγγελματική εκπαίδευση δεν κάνει μόνο βήματα πίσω… Πρόκειται για κατακερματισμό της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Στέλνουν ουσιαστικά παιδιά που έχουν καλλιτεχνικές δεξιότητες να ολοκληρώσουν το Γενικό Λύκειο και στη συνέχεια να φοιτήσουν σε ιδιωτική σχολή. Τους στερούν την επιλογή της δημόσιας εκπαίδευσης πάνω στην τέχνη που θέλουν να ακολουθήσουν.

Ειδικά οι τομείς Υγείας – Πρόνοιας και Εφαρμοσμένων Τεχνών, συγκέντρωναν μεγάλο αριθμό μαθητών…
Ο τομέας εφαρμοσμένων Τεχνών, θα το επαναλάβω, είναι ένας τομέας, που δεν πρέπει να καταργηθεί από την εκπαίδευση. Απορροφά εκατοντάδες παιδιά με καλλιτεχνικές δεξιότητες, εφοδιάζοντάς τους με πτυχίο για να μπορέσουν να δουλέψουν ως βοηθοί γραφίστες. Τους δίνει επίσης τη δυνατότητα να περάσουν στα ΤΕΙ πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι τα παιδιά των Γενικών Λυκείων. Μάλιστα, η προετοιμασία που γίνεται για τις πανελλήνιες είναι άριστη και τα ποσοστά επιτυχίας αγγίζουν το 100%. Βασικά, δεν καταργείται ένας τομέας ή ένα σχολείο. Καταργούνται όλα όσα έχουμε χτίσει: η μαγεία της σχέσης συνεργασίας μεταξύ καθηγητών και μαθητών.
  • Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Το «βρώμικο» δίλλημα με τις 9.000 καθαρίστριες των σχολείων που θέλουν να βγάλουν από τη μέση...

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνουν, πλέον, για τα καλά οι σχολικές καθαρίστριες που ανήκουν μεν στο υπουργείο Παιδείας αλλά μισθοδοτούνται μέσω των δήμων,  ενόψει του κύματος διαθεσιμότητας 12.500 υπαλλήλων του Σεπτεμβρίου.
Πρόκειται για περίπου 3.000 εργαζόμενες αορίστου χρόνου, ενώ ακόμη 6.000 υπηρετούν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή και ως ωρομίσθιες.  Η συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων είναι
ιδιαίτερα ευάλωτη καθώς τα τυπικά προσόντα τους είναι ελάχιστα και θα μπορούσαν με ιδιαίτερη ευκολία να περικοπούν οριζοντίως γεμίζοντας τις «δεξαμενές» τόσο της διαθεσιμότητας των 12.500 όσο και των υπολοίπων 2.000 (;) απολύσεων του 2013.
Παράλληλα,  σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες που επεξεργάζονται αυτά τα σενάρια, η συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων μπορεί να αντικατασταθεί εύκολα και με μικρότερο από το σημερινό κόστος από ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας.  Με αυτό τον τρόπο, θεωρούν, ότι δεν θα υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις και από τους δημάρχους, καθώς, έτσι κι αλλιώς, δεν ανήκουν στο δυναμικό των δήμων τους. 

«Ναυαγεί» πριν ξεκινήσει η αξιολόγηση δομών 
Η λύση αυτή που συζητείται εντόνως, σύμφωνα με πληροφορίες, της aftodioikisi.gr, εφόσον προκριθεί θα παρουσιαστεί ως αναγκαστική, καθώς η περίφημη αξιολόγηση δομών των δήμων που σύμφωνα με τους υπολογισμούς θα έδινε στη «δεξαμενή» της διαθεσιμότητας περί τους 1.500 έως 2.000 υπαλλήλους (σ.σ. κάποιοι αισιόδοξοι μιλούσαν ακόμη και για 3 με 3.500) δεν έχει, βεβαίως, ακόμη ξεκινήσει και είναι πρακτικώς αδύνατον να έχει ολοκληρωθεί σε δύο μήνες, μεσολαβούντος και το Αυγούστου. 
«Εδώ  ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί  η πιλοτική αξιολόγηση 14 ΟΤΑ που έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Φεβρουάριο και θα προλάβουμε για 324 (σ.σ. οι εναπομείνασες 10 περιφέρειες και οι εναπομείναντες 314 δήμοι)», αναρωτιέται στέλεχος του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που είχε ενεργό ρόλο στην πρώτη (πιλοτική) φάση.

Μεγάλο το πολιτικό κόστος
Ωστόσο, σύμφωνα με δημάρχους, οι οποίοι όχι μόνο είναι γνώστες αλλά θεωρούν ότι το «βρώμικο» σχέδιο για την απομάκρυνση των καθαριστριών βρίσκεται σε αρκετά προχωρημένο στάδιο,  «σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει η κυβέρνηση να επωμισθεί ένα μεγάλο πολιτικό κόστος, καθώς πρόκειται για εργαζόμενες που αμείβονται με ελάχιστα χρήματα και με τον τρόπο αυτό θα πεταχτούν κυριολεκτικά στο δρόμο και με ελάχιστες πιθανότητες να βρουν ξανά δουλειά». Φαίνεται δε ότι ο προβληματισμός αυτός υπάρχει και ανάμεσα στους κυβερνητικούς παράγοντες που επεξεργάζονται τέτοιου είδους σενάρια. Ωστόσο, με δεδομένη την αδυναμία εξεύρεσης μιας εναλλακτικής λύσης το σενάριο αυτό φαντάζει αρκετά πιθανό.

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΟΛΜΕ σήμερα, Δευτέρα


Σε καθεστώς διαθεσιμότητας τίθεται από τη Δευτέρα 2.000 καθηγητές τεχνικών ειδικοτήτων που καταργήθηκαν από τα επαγγελματικά και τεχνικά λύκεια, βάσει του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα από τη Βουλή. Συγκέντρωση διαμαρτυρίας προγραμματίζει η ΟΛΜΕ για τις 12:00 στα γραφεία της στο Σύνταγμα. Ανάλογες κινητοποιήσεις προγραμματίζονται και σε άλλες πόλεις.
Από την κατάργηση δεκάδων ειδικοτήτων, χάνονται πολλές οργανικές θέσεις. Οι περισσότερες, 388, αφορούν την ειδικότητας της Νοσηλευτικής, ακολουθούν οι Βρεφονηπιοκόμοι με 335 και οι ειδικότητες Αισθητικής με 211.
Με την κατάργηση των παρεχόμενων Ειδικοτήτων Επαγγελμάτων καταργούνται 50 κλάδοι ειδικοτήτων εκπαιδευτικών και αντίστοιχα τίθενται σε διαθεσιμότητα το σύνολο των 296 καθηγητών αποφοίτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, 218 από το σύνολο των 844 καθηγητών αποφοίτων Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και 1.968 από το σύνολο των 9.420 καθηγητών Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης.
Η ΟΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που οργανώνει στις 12:00 το μεσημέρι έξω από τα γραφεία της (Ερμού και Κορνάρυ 2) στο Σύνταγμα.
Επιπλέον, την Τετάρτη στις 19:00 η ΟΛΜΕ καλεί τις ομοσπονδίες των κλάδων που βρίσκονται σε κινητοποίηση αυτή την περίοδο, αλλά και όλες τις ομοσπονδίες δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να συναντηθούν στα γραφεία της για «να οργανωθεί από κοινού ο αγώνας ενάντια στις διαθεσιμότητες - απολύσεις αλλά και συνολικά ενάντια στην πολιτική των κυβέρνησης - τρόικας».
Πριν από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις που έχει εξαγγείλει η ομοσπονδία για τον Σεπτέμβριο, με σκοπό «να μην απουσιάζει κανείς από τα σχολεία μας την 1η του Σεπτέμβρη», η ΟΛΜΕ καλεί τις κατά τόπους ΕΛΜΕ να συνεχίσουν τις πολύμορφες κινητοποιήσεις τους και να δημιουργήσουν σε κάθε περιοχή «κέντρα αγώνα».

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
  •    ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, τις πολύμορφες κινητοποιήσεις μας
  •    ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ κέντρα αγώνα» σε κάθε περιοχή
·        Δευτέρα 22/7, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλες τις πόλεις.
Στην Αθήνα, στις 12, στα γραφεία της ΟΛΜΕ (Ερμού & Κορνάρου 2, Σύνταγμα)
Τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Μπορούμε με τον μαζικό, συντονισμένο, παρατεταμένο αγώνα να τους σταματήσουμε.
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ,
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
ΟΛΜΕ
  • Μαύρες μέρες στην Εκπαίδευση! Ακούστε ΕΔΩ ένα ηχητικό ντοκουμέντο...

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

“Δεν σας φοβάμαι”. Μιλάει μια μαθήτρια...

Είμαι παλιά μαθήτρια του ΕΠΑΛ Θεσσαλονίκης στην ειδικότητα γραφικών τεχνών, απόφοιτη του 2012. Είχα σκοπό να συνεχίσω στο ΕΠΑΣ, με την ειδικότητα διακόσμηση...
Και όλα αυτά γιατί; Γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για κάτι ανώτερο από αυτό!
Είναι ότι μπορώ να κάνω και εγώ και άλλα παιδιά που βρίσκονται στην ίδια οικονομική κατάσταση με την δική μου, πολλές φορές και χειρότερη!
Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε να αγαπήσω τόσο πολύ το σχολείο και την μάθηση... ή μάλλον ξέρω! Ήταν το κίνητρο ότι θα μάθω κάποια τέχνη παράλληλα με την φοίτηση μου σε ένα λύκειο. Αν δεν υπήρχε αυτό εγώ θα σταματούσα στο γυμνάσιο. Όπως θα κάνουν πολλά παιδιά τώρα από εδώ και πέρα... Αλλά ποιος θα νοιαστεί;
Νοιάζεται το μεγάλο ψάρι για το μικρο; ΌΧΙ, ΑΠΛΑ ΤΟ ΤΡΩΕΙ! ΤΟ ΔΙΑΛΥΕΙ!!!
Το ΕΠΑΛ με έκανε να λατρέψω το σχολείο, το πρωινό ξύπνημα, τις εργασίες, τους καθηγητές μου! ΟΛΑ!
Ήταν και είναι η οικογένειά μου, οι βάσεις μου, πηγή των γνώσεών μου, η έμπνευση μου είναι αυτοί οι καθηγητές, Οι καθηγητές του δευτέρου ΕΠΑΛ Ευόσμου!
Όλοι αυτοί μου προσφεραν γνώση και αγάπη για την Τέχνη. Μα πάνω από όλα μου έμαθαν να είμαι άνθρωπος, δεν μου δίδαξαν μόνο σχέδιο, μου έμαθαν πολλά περισσότερα. Τους ευχαριστώ και λυπάμαι που απο σεπτέμβριο δεν θα έχει άλλο παιδί την δυνατότητα να νιώσει ότι ένιωσα εγώ, να πάρει ότι πήρα εγώ, να δει ότι είδα εγώ, να μάθει ότι έμαθα εγώ, να ζήσει ότι έζησα εγώ... Είναι δικοί μου άνθρωποι, θα μείνοι άνεργοι... Τρελένεσαι, θυμώνεις... και θυμώνεις ακόμα περισσότερο όταν ξέρεις πως με την απόλυση 2.400(και κάτι..) εκπαιδευτικών θα μείνουν παιδιά χωρίς να μπορέσουν να καθίσουν στα θρανία τεχνικών επαγγελματικών σχολείων!Και όχι γιατί είναι μόνο αυτοί... γιατί είναι και τόσοι άνεργοι σε αυτή την γαμημένη χώρα που το μόνο που προσφέρει είναι μίσος, νεύρα και οργή! Τίποτα καλό, τίποτα θετικό
Μου καταστρέφουν την ζωή και όχι μόνο την δική μου αλλά και χιλιάδων παιδιών σαν εμένα. Άφησαν άνεργο τον πατέρα μου χρόνια τώρα, την μάνα μου να τρέχει σαν σκυλί για 5 ευρώ την ημέρα και εμένα να ψάχνω απεγνωσμένα δουλειά και να μην γίνεται τίποτα. Τους φίλους μου να φεύγουν εξωτερικό και εγώ να μένω πίσω σε μια χώρα που σιγά σιγά καταρρέει... ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΙΚΑ!
Αργός θάνατος, αυτό ζούμε όλοι... καιρό τώρα! Χωρίς να μπορώ να σπουδάσω, χωρίς να μπορώ να δουλέψω, χωρίς να να ζω σε περιβάλλον ευχάριστο! Με σκοτώνουν ΑΡΓΑ! Με κάνουν να αισθάνομαι ανίκανη και άχρηστη από τώρα...
Ο κόσμος πεινάει, ο κόσμος κρυώνει τον χειμώνα, ο κόσμος δεν έχει σωστή ενημέρωση, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΝΙΓΕΤΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ!
ΝΤΡΟΠΗ!
Ντροπή σε όλους όσους κοιμούνται ήσυχα κάθε βράδυ μετά από το κακό που προκαλούν στον κόσμο! Ντροπή!
Δεν ξέρω τι άλλο να πω... ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΑΜΑΙ! Είμαι νέα, έχω καιρό μπροστά μου, έρχονται και χειρότερα, το ξέρω!
Τα περιμένω από εσάς... όλα τα περιμένω πια, εδώ τα βάλατε με την εκπαίδευση... Περιμένω τα χειρότερα, αλλά και πάλι δεν φοβάμαι! Ντροπή αισθάνομαι που ζω σε μια χώρα που γέννησε την δημοκρατία και τώρα μέσα από αυτή γέννα τον φασισμό και  το μίσος
  • Ζωίτσα Παπαδοπούλου

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Μια ακόμα ενημέρωση για την Παρασκευή 12/07/2013...

Ανάγκη να απλωθεί πλατιά το κάλεσμα αγώνα ενάντια στις απολύσεις εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων στην εκπαίδευση, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στις νέες συγχωνεύσεις σχολείων, για διορισμούς σύμφωνα με τις ανάγκες τόνισαν γονείς και εκπαιδευτικοί με τη χτεσινή τους κινητοποίηση στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής.

Στην παράσταση διαμαρτυρίας συμμετείχαν η Ομοσπονδία, Ενώσεις και Σύλλογοι Γονέων υπό συγχώνευση σχολείων της Αττικής, Εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ από όλη την Αττική, η ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ και Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης από όλη την Αττική. Οι συγκεντρωμένοι από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν το γεγονός ότι η Περιφερειακή Διεύθυνση τους «υποδέχτηκε» παρατάσοντας αστυνομικούς μπροστά στην είσοδο και απαίτησε να αποχωρήσουν, χαρακτηρίζοντας ως πρόκληση την παρουσία τους.

Ο Περιφερειακός Διευθυντής συνομίλησε στο πεζοδρόμιο με τους συγκεντρωμένους, για να τους δηλώσει ούτε λίγο ούτε πολύ αιφνιδιασμένος από τις εξελίξεις στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση με την κατάργηση 46 ειδικοτήτων και τη διαθεσιμότητα 2.000 εκπαιδευτικών. Για τις συγχωνεύσεις, είπε ότι θα ζητηθεί η συμφωνία των συλλόγων διδασκόντων, προκειμένου να πραγματοποιηθούν.

Οι συγκεντρωμένοι πραγματοποίησαν στη συνέχεια πορεία που κατέληξε στα Γραφεία της
Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας. Παράλληλα, πολλοί από τους φορείς που πήραν μέρος στην κινητοποίηση αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και συντονισμού της δράσης.
  • Ενημέρωση από το διαδίκτυο...

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Σχολεία χωρίς φύλακες -ε και;

 
Ο καθένας τους έχει ένα λόχο αστυνομικούς να τον φυλάγουν. Στο δρόμο, στο εστιατόριο, στο σινεμά, στο θέατρο, στο σπίτι του. Χωρίς αστυνομική φύλαξη δεν κάνει βήμα κανένας Σαμαράς, κανένας Βενιζέλος, κανένας υπουργός, κανένας βουλευτής, κανένας μεγαλοεπιχειρηματίας. Ακόμα και κάποιοι μεγαλοδημοσιογράφοι, φίλοι της κυβέρνησης -ονόματα δεν λέμε, να μην κατηγορηθούμε ότι τους στοχοποιούμε- διαθέτουν αστυνομική φύλαξη.
Αυτοί λοιπόν, οι οποίοι έχουν αφθονία από φύλακες, ζουν με φύλακες και δεν μπορούν να αντιληφθούν τη ζωή τους χωρίς φύλακες -τους οποίους εμείς βεβαίως πληρώνουμε- αποφάσισαν να αφήσουν τα παιδιά στα σχολεία χωρίς φύλακες. Που πάει να πει να αφήσουν τα παιδιά γυμνά ανάμεσα στους λύκους. Και την περιουσία των σχολείων έκθετη στη διάθεση του κάθε κλέφτη που, όταν του προσφέρεται τέτοια εύκολη λεία, δεν πρόκειται φυσικά να πει όχι.
Αλλά δεν είναι και φυσικό; Πάει το παιδί του Σαμαρά σε δημόσιο του Περιστερίου και δεν το ξέρουμε; Ή το παιδί του Βενιζέλου σε δημόσιο της Βάρνας; Πώς και από ποιον λοιπόν να μάθουν τι γίνεται στα δημόσια σχολεία, τι σημαίνει απογευματινό μάθημα μέχρι τις οχτώ, τι σημαίνει περικύκλωση των σχολείων από κάθε είδους υστερόβουλους, τι σημαίνει για το γονιό να ξέρει ότι το παιδί του είναι ασφαλές, τι σημαίνει ακόμα και για τον δάσκαλο να ξέρει ότι δεν θα βρεθεί αντιμέτωπος με το χειρότερο μέσα στην ίδια του την τάξη;
Λίγο να σκαλίσεις θα βρεις ότι τα παιδιά τους πήγαν ή πηγαίνουν σε «καλά σχολεία», εδώ ή στο εξωτερικό, τα οποία φυλάγονται καλύτερα κι από το θησαυροφυλάκιο της Tράπεζας της Ελλάδας. Κανένα βαποράκι, κανένας παιδεραστής, κανένας χρήστης, κανένας επιδειξίας, κανένας κλέφτης, καμιά άγρια συμμορία δεν τολμάει να ταράξει τη γαλήνη τέτοιων ακριβών σχολείων στα οποία φοιτούν ακριβοί ή και μονάκριβοι γόνοι ακριβών οικογενειών.
Όσο για τα άλλα παιδιά, τα παιδιά των χιλιάδων και χιλιάδων οικογενειών που η κρίση και τα μνημόνια έχουν καταδικάσει στην ανεργία, στην ανέχεια και στη φτώχεια,
ας μάθουν να επιβιώνουν σε συνθήκες ζούγκλας. Σε ένα καθεστώς που όχι μόνο δεν τα προσέχει, δεν τα προστατεύει, δεν επενδύει στη μόρφωση και στα ταλέντα τους, αλλά και τα προσφέρει απροστάτευτα στον κάθε κακοποιό.
Ορισμένοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την απόλυση των σχολικών φυλάκων «νοσηρό» μέτρο. Δυστυχώς έχουν άδικο. Πρόκειται για απολύτως υγιές μέτρο, ή ακόμα χειρότερα, για μέτρο εξυγίανσης. Όταν δεν είναι νοσηρό, αλλά είναι εξυγίανση, να πετάς εκατομμύρια κόσμο στο δρόμο, να καταδικάζεις γέροντες και ανάπηρους στην εξαθλίωση, να στέλνεις ανθρώπους στο θάνατο, να στερείς τα νοσοκομεία από τα στοιχειώδη, να επιβάλλεις κεφαλικούς φόρους και δοσίματα, να προκαλείς εν ολίγοις μια ανθρωπιστική τραγωδία, γιατί είναι νοσηρό να αφήνεις τα δημόσια σχολεία χωρίς φύλακες; Οι φύλακες μας μάραναν.
Εξάλλου το πρόβλημα έχει λύση, που την επιβάλλουν οι άλλες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου τους. Θα αρχίσουν απλούστατα να κλείνουν τα σχολεία -οπότε δεν χρειάζονται ούτε φύλακες, ούτε καθηγητές. Ούτε χρειάζεται να μορφώνονται τα παιδιά του φτωχού -χαμαλίκι με 400 ευρώ και πολύ τους πάει…
  • Του Θανάση Καρτερού

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την Τετάρτη 17/7/13 στο Σύνταγμα, στις 7 μ.μ.



Τι βιώνουμε;



Καταργήσεις- συγχωνεύσεις σχολείων-τμημάτων.

 Αύξηση του ωραρίου εργασίας των εκπαιδευτικών.
Διαθεσιμότητα - απολύσεις 3.5 χιλιάδων εκπαιδευτικών και πάνω από 3 χιλιάδες σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες.

Θα τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν το έργο τους;

 Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί.
 Δεν πρέπει να αφήσουμε την κυβέρνηση να καταστρέφει άλλο το δημόσιο σχολείο.
  Κοινό μέτωπο όλων τώρα για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
 
Ζητάμε :

. Να καταργηθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου
. Καμιά απόλυση-Καμία διαθεσιμότητα-Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση.
. Καμιά τάξη πάνω από 20 παιδιά και 15 παιδιά για νηπιαγωγεία και Α,Β τάξη Δημοτικού.
.Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια. Δημόσια, Κοινωνική, καθολική ασφάλιση για όλους.
. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στα σχολεία. Καμία ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών(φύλαξη, καθαριότητα κ.α.) με εταιρίες καθαριότητας, security ή κάμερες παρακολούθησης.


ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ.

 ΟΛΟΙ στο
Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την Τετάρτη 17/7/13 στο Σύνταγμα,  στις 7 μ.μ.