Δημόσιο και Δωρεάν Ενιαίο και Υποχρεωτικό Σχολείο!

Δημόσιο και Δωρεάν Ενιαίο και Υποχρεωτικό Σχολείο!

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Με ψηλά το κεφάλι η επιστροφή στην Αθήνα…

Ήττα και αποκλεισμός για την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου από την αντίστοιχη ομάδα της Κόστα Ρίκα… Το Μουντιάλ αποτελεί πια παρελθόν για μας…
Με σχόλια ή όχι, αλλά πάντως αξιοπρεπώς, η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου μαζεύει τα μπακάζια της να επιστρέψει από τη Βραζιλία… Τερμάτισε στους «16» κι αυτό δεν είναι λίγο για μια μικρή χώρα σαν την Ελλαδίτσα μας…
Μια μικρή παρένθεση στην καθημερινότητα μας ήταν όλο αυτό το πανηγύρι. Το Μουντιάλ βεβαίως συνεχίζεται και κορυφώνεται στις 12 Ιουλίου. Αλλά εμείς μπορούμε, χωρίς περισπασμούς, να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας… Όνειρο ήταν και πάει…

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Μαθητική μετανάστευση στα χρόνια της κρίσης

Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο πήραν την απόφαση να αφήσουν την Ελλάδα και να κάνουν μια νέα αρχή σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Η αναζήτηση εργασίας εκτός των ελληνικών συνόρων αποδείχθηκε δύσκολη, όπως δύσκολη ήταν αρχικά η προσαρμογή των παιδιών τους στα νέα τους σχολεία.
Στα τέλη της δεκαετίας τους '80 και κυρίως τη δεκαετία του '90, τότε που η Ελλάδα ήταν χώρα υποδοχής μεταναστών, η δημιουργία τάξεων ένταξης στα ελληνικά σχολεία για τα παιδιά που έφθαναν από χώρες του εξωτερικού αλλά και τη Γερμανία-παιδιά Ελλήνων μεταναστών, ήταν επιβεβλημένη.
Αυτήν την πραγματικότητα, με τις τάξεις προσαρμογής στα σχολεία, ζουν πλέον οι Έλληνες μαθητές που μαζί με τους γονείς τα τελευταία χρόνια παίρνουν λόγω της κρίσης τον δρόμο της μετανάστευσης.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα από τα Νέα:

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Μια διαφήμιση πολιτική, αλλιώτικη από τις άλλες

Μια πολιτική διαφήμιση αλλιώτικη από τις άλλες φτιαγμένη από εκπαιδευτικούς Συλλόγους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά μας εκφράσει κι εμάς…

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

«Θέλουμε το μέλλον στις γειτονιές μας αλλιώς»

27,28, 29 Ιούνη- 3ήμερο στην Ακαδημία Πλάτωνος

Παρασκευή 27 Ιουνίου -8.30 μ.μ

Πλατεία Πλάτωνα( Τηλεφάνους- Μοναστηρίου)

“Αγωνιζόμαστε με αλληλεγγύη κόντρα στη φτώχεια και το φασισμό”.

Αντιφασιστική Συναυλία με τους Θανάση Παπακωνσταντίνου, Ματούλα Ζαμάνη, Ναταλία Ρασούλη, Καίτη Κουλλιά, Δημήτρη Βεριώνη, Νίκο Βενετάκη, Νίκο Βερύκοκο, Ηχοβολή, Απροβαρίστας, Τοξικά απόβλητα, The Silent Wedding.



Σάββατο 28 Ιουνίου

Ένα Πάρκο –Πολλές γειτονιές- Ένα όραμα: Από το πρωί στο Πάρκο 4 Εκθέσεις σχεδίου, φωτογραφίας, ζωής, ραδιοφωνική εκπομπή από το Ράδιο «Ιστόφωνο». Έκθεση έργων και Έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφία από τις ομάδες του Δικτύου Μαθημάτων Αλληλεγγύης, Έκθεση ΑΝΙΜΑ «Τα πουλιά του Πάρκου», Έκθεση φωτογραφίας του Δ. Ψαράκη «Φωτό επί Κολωνώ».

11.30-13.30

Παιδικό εργαστήριο κατασκευών (Παιδική Χαρά-Δράκοντος)

18.00-19.30

- Μουσικό παιχνίδι με τους Τζουράν- Τζουράν (Μοναστηρίου –Πάρκο)

-Μουσική παράσταση με το Πολυφωνικό Καφενείο (Πάρκο)

-Θεατρικό παιχνίδι-δράση «Θέλουμε το μέλλον στις γειτονιές μας αλλιώς»-ομάδα «Αυτάρκεια (Πάρκο)

- Παιχνίδια της παρέας από την «Εκδρομή της αγάπης» (Παιδική Χαρά)

19.30-21.30

"Mall-υνση και ζωή δεν πάνε μαζί". Συζητάμε-ενημερωνόμαστε-αποφασίζουμε-δρούμε. Η κεντρική συζήτηση με θέμα την πρόθεση κατασκευής του mall Academy gardens στον Κηφισό. Μετέχουν: Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα, Ελένη Πορτάλιου, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ, Πάνος Βοσνίδης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Αρχαιολόγων. Παρεμβαίνουν μέλη της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα, της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού-Σεπολίων-Ακαδημίας Πλάτωνα, των Επιτροπών Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας, Επιτροπής ενάντια στο mall Αμαρουσίου, κτήμα Δρακοπούλου. (Πάρκο-Μοναστηρίου)

21.30- 23.30

-Παράσταση Καραγκιόζη για μικρά και μεγάλα παιδιά με τον Σπύρο ( Πάρκο-Μοναστηρίου)

- Μουσική συναυλία με τους ΑΚ-Μ, Rebet Against, Βασίλη Σαλταγιάννη & Ελένη Νόνη

Κυριακή 29 Ιουνίου

11.00-12.00

Περιήγηση γνωριμίας στο χθες και το σήμερα του Αρχαιολογικού Χώρου της Ακαδημίας Πλάτωνα με αφετηρία την κεντρική είσοδο Τριπόλεως και Δράκοντος

11.00-13.30

Παιχνίδια παραδοσιακά για όλα τα παιδιά με το Στέφανο Γανωτή (Παιδική χαρά-Δράκοντος)

Ανιματέρ και παιδικά δρώμενα Μagic Ηappens (Παιδική Χαρά-Δράκοντος).

Παράσταση Κουκλοθέατρου -Ομάδα Πύραυλος (12.30 δίπλα στην Παιδική Χαρά)

14.00

Συλλογική κουζίνα και κουζίνα από το Συνεργατικό Καφενείο (Πάρκο Μοναστηρίου)

17.30-19.30

-Διαπολιτισμική παιδική χορωδία Polyphonica (Πάρκο Μοναστηρίου)

-Γιόγκα Γέλιου (Πάρκο Μοναστηρίου)

19.30-21.30

Δραστηριότητες- ενημέρωση-παρεμβάσεις για τη δημόσια παιδεία από το Σύλλογο Εκπαιδευτικών «Αριστοτέλης». Παρέμβαση Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης δημοτικής Κοινότητας (Πάρκο-Μοναστηρίου)

21.30- 23.30

-Παράσταση από «Πανιώνιο Ωδείο» Σεπολίων- Καλλιτεχνικά δρώμενα στο Πάρκο

-Συναυλία με τους "Κάτω από το δέντρο" και λαϊκό γλέντι με τη μουσική ομάδα «Ηχοβολή» του Στέφανου Γανωτή.

Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα, Λαϊκή Συνέλευση Σεπολίων- Κολωνού- Ακαδημίας Πλάτωνα, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Α’βαθμιας Εκπαίδευσης «Αριστοτέλης», Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης δημοτικής Κοινότητας, Δίκτυο Μαθημάτων Αλληλεγγύης Ακαδημίας Πλάτωνα

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

ΘΡΙΑΜΒΟΣ: Η Ελλάδα στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τώρα, μπροστά μας έχουμε την Κόστα Ρίκα!

Με πέναλτι του Γιώργου Σαμαρά στο 92', η Εθνική νίκησε 2-1 την Ακτή Ελεφαντοστού και προκρίθηκε πανηγυρικά στους «16» του Μουντιάλ, πίσω από την πρώτη του 3ου ομίλου, Κολομβία, η οποία έκανε το χρέος της κερδίζοντας 4-1 την Ιαπωνία. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, κάνοντας το καλύτερό της παιχνίδι στα γήπεδα της Βραζιλίας, προηγήθηκε 1-0 στο 42' με πλασέ του Σάμαρη. Στο 74' οι Αφρικανοί ισοφάρισαν με τον Μπονί, αλλά στο 92' ήρθε η ανατροπή του Σαμαρά και η εκτέλεση του πέναλτι που μας έστειλε στα ουράνια! Πλέον, η Ελλάδα θα παίξει την Κυριακή (23:00, ΝΕΡΙΤ) κόντρα στην Κόστα Ρίκα με στόχο την είσοδο στα προημιτελικά.

Kόντρα σε όλα τα προγνωστικά και τις αντιξοότητες που προέκυψαν στη διάρκεια του ματς, η «γαλανόλευκη» έκανε μακράν την καλύτερη της εμφάνιση στο τουρνουά, έχασε ευκαιρίες με αποκορύφωμα τα τρία δοκάρια κι έστω με ένα πέναλτι που ήταν άκρως αμφισβητούμενο έδωσε χαρά σε 10 εκατομμύρια Έλληνες.

Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι κανείς από τους διεθνείς που χρησιμοποιήθηκαν χθες δεν υστέρησε, όλοι έδωσαν το 101% των δυνατοτήτων τους, με προεξέχοντες τους Σάμαρη, Μανιάτη, Μανωλά, Παπασταθόπουλο, Χριστοδουλόπουλο και Καραγκούνη. Ακόμη κι ο Σαμαράς, που έπαιξε απόψε σε έναν...άχαρο ρόλο (σέντερ φορ) ήταν αυτός που έδωσε τη μπαλιά στο Σάμαρη κι έγινε το 1-0, ενώ στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων με τρομερή ψυχραιμία εκτέλεσε τον Μπαρί από την «ασβεστένια βούλα» με το πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος.

Η πρώτη επίσκεψη της εθνικής στα καρέ των Αφρικανών έγινε στο 13΄ με τη μπαλιά του Τοροσίδη στη μικρή περιοχή να φέρνει το Σαλπιγγίδη σε θέση βολής, αλλά ο Μπαρί με έγκαιρη έξοδο έπεσε στα πόδια του διεθνή άσου και μπλόκαρε.

Όπως συνέβη και με την Ιαπωνία, το παιχνίδι «στράβωσε» από νωρίς για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Πριν από πέντε βράδια, ήταν ο Μήτρογλου που αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού κι εν συνεχεία ο Κατσουράνης που αποβλήθηκε, απόψε πήραν...σκυτάλη οι Κονέ και Καρνέζης με διαφορά 13 λεπτών. Ο πρώτος έπαθε τράβηγμα, ενώ ο γκολκίπερ της «γαλανόλευκης» πόνεσε στη μέση και έδωσε την θέση του στο Γλύκο.

Μέσα σ΄ όλα η Ελλάδα στάθηκε άτυχη για τρίτη φορά στο 33΄. Σε εξαιρετική αντεπίθεση που έγινε και ασίστ του Σαμαρά, ο Χολέμπας έπιασε το σουτ με το...κακό του πόδι (δεξί) κι έστειλε τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι. Στην εξέλιξη της φάσης, η εθνική κέρδισε φάουλ σε πολύ καλό σημείο έξω από την περιοχή, ο Καραγκούνης το εκτέλεσε κι ο Μπαρί μπλόκαρε.

Τρία λεπτά πριν τη λήξη του πρώτου μέρους, όμως, ήρθε το πρώτο γκολ της Ελλάδας στο 20ο παγκόσμιο κύπελλο. Από το λάθος των παικτών της Ακτής έξω από την περιοχή, Σαμαράς και Σάμαρης άλλαξαν ωραία τη μπάλα και ο αμυντικός μέσος του Ολυμπιακού στην 5η του συμμετοχή με το εθνόσημο πλάσαρε υποδειγματικά το Μπαρί κι «έγραψε» το 1-0.
Με μεγάλη ευκαιρία για την εθνική μας ομάδα ξεκίνησε το δεύτερο μέρος. Η εξαιρετική ατομική προσπάθεια του Χριστοδουλόπουλου στο 54΄ έφερε τον άσο της Μπολόνια σε θέση βολής, αλλά το σουτ που επιχείρησε δεν ήταν καλό και η μπάλα έφυγε άουτ. Στο 58΄ ο Μπαρί έδιωξε με υπερένταση σε κόρνερ το σουτ του Σαλπιγγίδη, ενώ στο 61΄ ο Τοροσίδης άργησε να δώσει στον Σαμαρά που ήταν μόνος του, προρίμησε να κάνει τη ντρίμπλα και κέρδισε φάουλ που πέρασε ανεκμετάλλευτο.

Τεράστια ευκαιρία για την Ελλάδα στο 68΄ με το βολέ του Καραγκούνη έξω από την περιοχή να στέλνει τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι του Μπαρί. Κι όταν χάνεις ευκαιρίες για να τελειώσεις το παιχνίδι, η μπάλα θα σε τιμωρήσει. Αυτό έγινε στο 74΄ με το Μπονί να πλασάρει το Γλύκο, μετά την ασίστ του Ζερβίνιο, στην πρώτη ευκαιρία των Αφρικανών στο παιχνίδι. Τρίτο δοκάρι για την Ελλάδα, αυτή την φορά από τη σέντρα σουτ του Τοροσίδη στο 80΄, ωστόσο, η ομάδα του Σάντος δεν είχε πει την τελευταία της κουβέντα.

Εκεί που οι Αφρικανοί ετοιμάζονταν να πανηγυρίσουν, ο Σαμαράς στο 93΄ έπεσε στη μεγάλη περιοχή περισσότερο επειδή σκόνταψε στο πόδι του Σιό και λιγότερο γιατί ανατράπηκε, ο Βέρα υπέδειξε πέναλτι και ο στράικερ της Σέλτικ έστειλε την Ελλάδα στους «16« του Μουντιάλ της Βραζιλίας.

Διαιτητής: Κάρλος Βέρα (Ισημερινός)

Κίτρινες: Ντρογκμπά, Καλού, Ντιέ

ΕΛΛΑΔΑ (Φερνάντο Σάντος): 1. Ορέστης Καρνέζης (24΄ 12. Παναγιώτης Γλύκος), 15. Βασίλης Τοροσίδης, 19. Σωκράτης Παπασταθόπουλος, 4. Κώστας Μανωλάς, 20. Χοσέ Χολέμπας, 10. Γιώργος Καραγκούνης (78΄ 17. Φάνης Γκέκας), 2. Γιάννης Μανιάτης, 16. Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, 8. Παναγιώτης Κονέ (12΄ 22. Ανδρέας Σάμαρης), 14. Δημήτρης Σαλπιγγίδης, 7. Γιώργος Σαμαράς.

ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ (Σαμπρί Λαμουσί): 1. Μπουμπακάρ Μπαρί, 17. Σέρζ Οριέ, 4. Κόλο Τουρέ, 22. Σουλεϊμάν Μπάμπα, 3. Αρθουρ Μποκά, 9. Σεκ Ισμαελ Τιοτέ (60΄ 12. Βίλφριντ Μπονί), 20. Τζόφρι Ντιέ, 19. Γιάγια Τουρέ, 8. Σάλομον Καλού, 10. Ζερβίνιο (83΄ 21. Τζιοβάνι Σιό), 11. Ντιντιέ Ντρογκμπά (78΄ 14. Ισμαέλ Ντιομαντέ).

  • Πηγή: in.gr

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Αγωνιζόμαστε με αλληλεγγύη, κόντρα στη φτώχεια και το φασισμό! Συμμετέχει και η Ένωση Γονέων...

Με γενικό σύνθημα «Θέλουμε το μέλλον στις γειτονιές μας αλλιώς» ξεκινούν αυτή την Παρασκευή με την Αντιφασιστική Συναυλία, ενώ το διήμερο που ακολουθεί θα λάβουν χώρα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα δεκάδες προγραμματισμένες εκδηλώσεις.

Το αναλυτικό πρόγραμμα θα το δημοσιεύσουμε αύριο, υπενθυμίζουμε ωστόσο ότι συνδιοργανωτής αυτών των εκδηλώσεων με είσοδο ελεύθερη είναι και η Ένωση Γονέων.

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τους μαθητές

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει «μέτρια» έως «πολύ» την προσωπική ζωή της συντριπτικής πλειονότητας των μαθητών, από τρία σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά (2013-14), στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος eTwinning.

Στην έρευνα με θέμα «Πώς επηρέασε και εξακολουθεί να επηρεάζει η οικονομική κρίση το σχολείο μας» συμμετείχαν 566 μαθητές από το Αριστοτέλειο Κολλέγιο Θεσσαλονίκης, από το 4ο ΓΕΛ της Καρδίτσας και από το Λύκειο Σολέας της Κύπρου. Μέσα από τις απαντήσεις τους οι μαθητές φαίνεται να ζουν τα μαθητικά τους χρόνια με προβληματισμό και έγνοιες, ενώ σκέφτονται να εγκαταλείψουν την Ελλάδα μετά το λύκειο ή τις σπουδές τους.

Στην ερώτηση «Πόσο καταδικασμένη αισθάνεστε τη δική σας γενιά, λόγω της οικονομικής κρίσης;» το 57% των μαθητών από το σχολείο της Κύπρου, το 67% από το σχολείο της Θεσσαλονίκης και το 70% από το σχολείο της Καρδίτσας απάντησαν «πολύ» και «πάρα πολύ». Η παιδεία και η υγεία συγκαταλέγονται στους τομείς που έχουν πληγεί «πολύ» και «πάρα πολύ» από την κρίση, σύμφωνα με τις απαντήσεις της πλειονότητας. Οι τομείς της διασκέδασης, των διαπροσωπικών σχέσεων και της οικογένειας έχουν επηρεαστεί «μέτρια» έως «πολύ», όπως απάντησε πάνω από το 50% των νέων. Στην ερώτηση «έχετε εγκαταλείψει κάποια από τα φροντιστήρια που πηγαίνατε πριν;» η απάντηση ήταν αρνητική για το 80% των μαθητών της Καρδίτσας, το 66% των μαθητών του Λυκείου Σολέας και το 54% των μαθητών του Αριστοτελείου Κολλεγίου. Πάντως οι περισσότεροι μαθητές δήλωσαν πως έχουν επηρεαστεί τα μελλοντικά τους σχέδια για σπουδές.

Την ίδια στιγμή, το 34% των ερωτηθέντων του Λυκείου Σολέας εργάζονται (με μερική απασχόληση) για να ενισχύσουν οικονομικά τις οικογένειές τους, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για το Αριστοτέλειο Κολλέγιο και το 4ο ΓΕΛ Καρδίτσας ανέρχονται σε 18% και 14%. Το 34% των μαθητών του Αριστοτελείου, το 42% του Λυκείου Σολέας και το 38% του 4ου ΓΕΛ Καρδίτσας ανέφεραν πως υπάρχουν άνεργοι στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον.

Το 58% των μαθητών του Αριστοτελείου Κολλεγίου, το 57% των μαθητών του 4ου ΓΕΛ Καρδίτσας και το 46% των μαθητών του Λυκείου Σολέας έχουν σκεφτεί το ενδεχόμενο να μεταναστεύσουν οι ίδιοι ή μέλη της οικογένειάς τους σε μια χώρα με καλύτερη οικονομική ανάπτυξη.

Σχεδόν όλοι οι μαθητές εκφράζουν την πεποίθηση ότι η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα κακής διαχείρισης των οικονομικών του κράτους.

Στην ερώτηση «Σε ποιο βαθμό έχουν εμφανιστεί περισσότερα προβλήματα παραβατικότητας και κρούσματα βίας στο σχολείο» οι περισσότεροι μαθητές έκριναν πως έχουν εμφανιστεί «λίγο» έως «καθόλου».

«Το σχολείο μπορεί να βοηθήσει ακόμα περισσότερο τους μαθητές, ώστε να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες που προκύπτουν από την οικονομική κρίση;» Οι περισσότεροι μαθητές δήλωσαν ότι είναι δυνατό να επέμβει και να συμβάλλει στον περιορισμό των προβλημάτων τους, μέσα από κοινωνικές δράσεις, όπως η δημιουργία ταμείου αλληλεγγύης για άπορους μαθητές ή οικογένειες, η συγκέντρωση τροφίμων ή και διανομή συσσιτίων (ή σχολικά είδη) σε οικογένειες που το έχουν ανάγκη. Ταυτόχρονα, συστήνουν τα φροντιστήρια αλληλεγγύης, τη διοργάνωση συζητήσεων, δράσεων και εκδηλώσεων με θέμα την κρίση, αλλά και τη μείωση των τιμών των κυλικείων.

Τέλος, ζητήθηκε από τους μαθητές των σχολείων να απαντήσουν σε ερωτήσεις ελεύθερης ανάπτυξης, όπως για παράδειγμα: «Τι μπορεί να κάνει ένας έφηβος, γενικά, για να επιβιώσει στην οικονομική κρίση». Η νεολαία φαίνεται να πιστεύει πως είναι απαραίτητη η μείωση των εξόδων (αποταμίευση), η αισιόδοξη διάθεση και στάση για εύρεση εργασίας, η μόρφωση σε συνδυασμό με την καλλιέργεια του ήθους, η αποδοχή ή και προσφορά βοήθειας σε κοινωνικούς φορείς καθώς και τεράστια αποθέματα υπομονής.

  • Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Η Δασκάλα – Μία συγκινητική ιστορία από αυτές που όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν αλλά δεν προβάλλονται

Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της την Ε’ δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η νέα Δασκάλα του σχολείου, η κυρία Τζοβάνα είπε στα παιδιά ένα ψέμα. Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο. Ότι όλοι τους ήταν καλά παιδιά. Αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Ένα παιδί ήταν διαφορετικό και της προξενούσε απέχθεια.

Κάπου στο βάθος, μόνο του, με χαμηλωμένο το κεφάλι ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μανούσος. Ο Μανούσος δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά. Ήταν παραμελημένος με τσαλακωμένα πάντα ρούχα. Ανέδιδε διάφορες οσμές, σημάδι ότι χρειαζόταν μπάνιο. Δεν μιλούσε ποτέ, δεν απαντούσε στις ερωτήσεις. Η πρώτη σκέψη της Δασκάλας ήταν «Τι μπελάς μου φορτώθηκε φέτος. Αυτό το χαζό παιδί μου χαλάει την αρμονία της τάξης. Τι μου το φέρανε εδώ; Άντε τώρα, εγώ πρέπει να κανονίζω να πάει σε κανένα ίδρυμα».

Φερόταν όσο μπορούσε καλύτερα στο Μανούσο επιστρατεύοντας το ψεύτικο χαμόγελο και την υπομονή της. Αλλά αυτός ποτέ δεν μιλούσε. Η Τζοβάνα το αποφάσισε, δεν μπορούσε να γίνει τίποτε άλλο. Ο Μανούσος έπρεπε να φύγει από τη τάξη της. Με αυτό το σκοπό λοιπόν, θα έπρεπε να συντάξει τα απαραίτητα έγγραφα για το μπελά που την βρήκε, για να καλέσει την κοινωνική υπηρεσία να τον πάνε κάπου αλλού.

Μία συγκεκριμένη παράγραφος της αναφοράς ζητούσε το ιστορικό του μαθητή. «Ω Θεέ μου, πρέπει να κοιτάξω και τον ατομικό φάκελο και όλα τα χαρτιά αυτού του χαζού. Αυτό σημαίνει ότι ένα απόγευμα πρέπει να το χαραμίσω για αυτόν. Τι να κάνω, αφού είναι για το καλό της τάξης και τη δική μου ψυχική ηρεμία θα πρέπει να το κάνω.»

Ένα απόγευμα λοιπόν αποφάσισε να κάνει αυτή την αγγαρεία. Σε ένα σκονισμένο αρχείο, μπόρεσε και βρήκε την πρώτη αναφορά. Η δασκάλα της Α’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μανούσος είναι ένα φωτεινό παιδί, πανέξυπνο, με έτοιμο πάντα το χαμόγελο. Κάνει τις εργασίες του σωστά και προσεγμένα, και έχει καλούς τρόπους. Είναι χαρά να τον έχουμε κοντά μας».

Με περιέργεια έψαχνε να βρει τη δεύτερη αναφορά. Σε μία ντουλάπα βρέθηκε. Η δασκάλα της Β’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μανούσος είναι άριστος μαθητής. Αγαπητός από τους συμμαθητές του, αλλά φαίνεται προβληματισμένος εξ αιτίας της μητέρας του, που έχει μια ανίατη ασθένεια, η ζωή στο σπίτι θα είναι δύσκολη».

Με αγωνία έψαχνε τη τρίτη αναφορά. Θα υπήρχε άραγε; Σε ένα άσχετο φάκελο, τελικά βρέθηκε. Η δασκάλα της Γ’ δημοτικού έγραφε: «Η μητέρα του δεν έχει επαφή με τη πραγματικότητα εδώ και μήνες στο νοσοκομείο, ο πατέρας του είναι χαμένος, ο Μανούσος ώρες – ώρες κοιτάζει απόμακρα το ταβάνι και δεν δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον να κάνει τις σχολικές του εργασίες όπως και παλαιότερα. Του φέρομαι με επιείκεια και προσπαθώ να μην τον ζορίζω».

Η Τζοβάνα έψαχνε σε όλο το αρχείο για τη τέταρτη αναφορά, πέταγε τους φακέλους στο πάτωμα, δεν την ενδιέφερε πια να κρατήσει καμία ταξινόμηση σε αυτό το άθλιο αρχείο. Κάπου τελικά σε αυτό το χάος βρέθηκε και η τέταρτη αναφορά. Η δασκάλα της Δ’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μανούσος έχασε τη μητέρα του και ο πατέρας του πίνει. Ο Μανούσος έκλαιγε συχνά και έλεγε: «Που είναι η μανούλα μου; Που είναι η μανούλα μου;» συνεχώς. Του εξηγήθηκε πως έχει η κατάσταση αλλά δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει. Δεν δείχνει πια ενδιαφέρον για το σχολείο.»

Η κυρία Τζοβάνα τακτοποίησε όπως - όπως (δηλαδή όπως ακριβώς το βρήκε) το ανάστατο αρχείο και πήγε σπίτι της. Έσκισε τα χαρτιά αποπομπής του Μανούσου που ετοίμαζε. Εκείνο το βράδυ αισθανόταν περισσότερο ζωντανή από ότι συνήθως, αλλά και πολύ μα πολύ πιο μόνη. Αναρωτήθηκε τι αληθινή χρησιμότητα είχε το να μαθαίνει γραφή, ανάγνωση και αριθμητική στα παιδιά.

Την επόμενη μέρα, στο διάλλειμα, όλα τα παιδιά βγήκαν για να παίξουν. Όλα εκτός από το διαφορετικό παιδί. «Μανούσο, του είπε, η μανούλα σου πήγε στον ουρανό, αλλά αν σου λείπει, μπορείς να θεωρείς εμένα σαν μανούλα σου από εδώ και πέρα.» Αγκάλιασε με δύναμη το παιδί. Ο Μανούσος δεν είπε τίποτα.

Από εκείνη τη μέρα η κυρία Τζοβάνα συνειδητά, δεν αγαπούσε το ίδιο όλα τα παιδιά της τάξης της. Ένα από τα παιδιά το αγαπούσε περισσότερο, το θεωρούσε πια δικό της και δεν έχανε ευκαιρία να το δείξει. Του μιλούσε πια όπως ακριβώς και στα υπόλοιπα, το κράταγε μία ώρα παραπάνω για να του μαθαίνει νέα πράγματα, του αγόραζε πράγματα, το πήγαινε με τα πόδια μέχρι το σπίτι του, του έκανε μπάνιο, του σιδέρωνε τα ρούχα σε ένα σπίτι όπου ο πατέρας έλειπε, και οι γειτόνισσες πότε η μια, πότε η άλλη φέρναν φαγητό.

Σιγά-σιγά το παιδί αντιδρούσε και ξαναγινόταν ομιλητικό και ζωντανό. Ενδιαφερόταν και πάλι για τα μαθήματά του. Στο τέλος της χρονιάς ήταν έθιμο οι γονείς των παιδιών να δίνουν ένα δώρο στη Δασκάλα. Όλα ήταν διπλωμένα σε πολύχρωμα χαρτιά με ωραίους φιόγκους, και η Δασκάλα τα άνοιγε με ευχαρίστηση και όλα τα παιδιά χειροκροτούσανε για το κάθε δώρο, το οποίο το κάθε ένα συναγωνιζότανε το άλλο. Αφού τελείωσε η γιορτή, η κυρία Τζοβάνα πήγε το Μανούσο στο σπίτι για τελευταία φορά. Ένας θείος του θα τον έπαιρνε μακριά, για πάντα.

Η κυρία Τζοβάνα φίλησε το Μανούσο για τελευταία φορά. Το παιδί, δειλά, της έδωσε κάτι που είχε τυλιγμένο σε μία χαρτοσακούλα του μανάβη. Ακολούθησαν οι αποχαιρετισμοί και οι ευχαριστίες των συγγενών. Η κυρία Τζοβάνα θυμήθηκε το πακετάκι μόνο αφού έφτασε σπίτι της. Το άνοιξε και βρήκε μέσα ένα βραχιόλι, τίποτα ιδιαίτερο, ένα φτηνό χιλιοφορεμένο βραχιόλι που λείπανε μερικές χάντρες του και ένα χρησιμοποιημένο (είχε λιγότερο από το μισό) μπουκαλάκι παλιομοδίτικο άρωμα. Και μία καρτούλα ζωγραφισμένη. Ήταν η παιδική ζωγραφιά μιας δασκάλας, που η κυρία Τζοβάνα αναγνώρισε τα χαρακτηριστικά της και μία επιγραφή: «Η μανούλα μου».

Από τότε κάθε χρόνο, στο τέλος της χρονιάς, η κυρία Τζοβάνα λάμβανε μία κάρτα από το Μανούσο. Κάποιες φορές με φωτογραφία, με τα νέα του να της λέει τους βαθμούς του στο Λύκειο, στο Πανεπιστήμιο. Άλλες φορές νέα από τα ταξίδια του, και δώρα, γιατί πια ο Μανούσος είχε γίνει ένας σπουδαίος επιστήμονας.

Μία χρονιά όμως, το γράμμα ήταν διαφορετικό. Ήταν προσκλητήριο γάμου και αεροπορικά εισιτήρια για έναν μακρινό προορισμό στο εξωτερικό. Η κυρία Τζοβάνα μεγάλη πια έφτασε στη πολυτελή δεξίωση του γάμου. Ο σερβιτόρος που ήταν στην είσοδο, της έκανε ιδιαίτερες φιλοφρονήσεις. «Oh, Welcome Mrs Johanna» και την οδήγησε στο πιο ξεχωριστό τραπέζι. Η κυρία Τζοβάνα ένιωσε κάπως άβολα εκεί. Δεν είχε και κανέναν γνωστό να μιλήσει.

Κάποια στιγμή μπήκε ο γαμπρός με μία επίσημη ενδυμασία. Ήταν φανερό ότι ο Μανούσος ήταν πια ένα σημαίνον πρόσωπο της κοινωνίας εκεί. Από όλους τους ανθρώπους που τον περιτριγύριζαν αυτός ξεχώρισε με πολύ ιδιαίτερο τρόπο την κ. Τζοβάνα. Την αποκάλεσε με σεβασμό μητέρα και την έπιασε αγκαζέ για να προχωρήσουν για τη τελετή. Εσύ ήσουν η πιο ξεχωριστή μου δασκάλα, γιατί με έκανες ικανό να γίνω ένας καλός μαθητής» – «Εσύ ήσουν ο πιο ξεχωριστός μου μαθητής, γιατί με έκανες να γίνω δασκάλα» του απάντησε η δασκάλα που φορούσε ένα χιλιοφορεμένο φτηνό βραχιόλι και ένα ξεχασμένο πια, παλιομοδίτικο άρωμα.

  • ΠΗΓΗ: www.diaforetiko.gr

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Ανασχηματισμός οπερέτα στο υπουργείο Παιδείας

Στον απόηχο του εκλογικού αποτελέσματος των πρόσφατων Ευρωεκλογών, ο ανασχηματισμός-οπερέτα, με στόχο τη συνέχιση της ίδιας άγριας μνημονιακής πολιτικής, έφερε στο υπουργείο Παιδείας τον Ανδρέα Λοβέρδο.

Η πρώτη παράγραφος του σημειώματος αυτού ασφαλώς και αποτελεί την ουσία της εναλλαγής των προσώπων στο κυβερνητικό σχήμα και ιδιαίτερα στο υπουργείο Παιδείας. Το πετσόκομμα των δημοσίων δαπανών για τα κοινωνικά αγαθά, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και αυτό της Παιδείας, είναι στον πυρήνα της διαδικασίας της συνεχούς κινεζοποίησης της εργαζόμενης κοινωνίας, όπως ακριβώς και η ένταση του αυταρχισμού και των κατασταλτικών μέτρων, ως απαραίτητων συνοδευτικών αυτής (της κινεζοποίησης).

Γι’ αυτό και η σταθερή απαξίωση και η εγκατάλειψη της δημόσιας εκπαίδευσης, η συρρίκνωσή της, η ενίσχυση των ταξικών φραγμών, με σκοπό να ανατραπεί η ελληνική «ιδιαιτερότητα» να αναζητά μαζικά η εργαζόμενη κοινωνία πανεπιστημιακή μόρφωση για τα παιδιά της, θα συνεχιστούν με τους ίδιους αμείωτους ρυθμούς.

Κοντολογίς, θα συνεχιστούν οι μειώσεις των δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση, οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, η πολιτική της αδιοριστίας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και των χιλιάδων κενών, οι ατέλειωτοι εξεταστικοί μαραθώνιοι των μαθητών, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων Πανεπιστημίων και η μετατροπή τους σε ανώνυμες επιχειρήσεις, οι καταργήσεις ειδικοτήτων και τομέων, ώστε να προκύπτουν «διαθέσιμοι» και η προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης, ως νομιμοποιητικού παράγοντα των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων.

Η εναλλαγή, λοιπόν, προσώπων στον υπουργικό θώκο καμιά ουσιαστική σημασία δεν έχει, γιατί την πολιτική δεν την καθορίζουν τα πρόσωπα ατομικά, αλλά την υποδεικνύουν και την επιβάλλουν το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο (με έμφαση στην τρόικα), που προσπαθούν να διαχειριστούν την κρίση προς όφελός τους. Από αυτή την άποψη, όλα τα υπουργεία και στην περίπτωσή μας αυτό της Παιδείας, που έχει να κάνει με ένα κοινωνικό αγαθό και διαχειρίζεται μεγάλο όγκο προσωπικού, είναι «μνημονιακά» υπουργεία.

Οι υπουργοί, δηλαδή, ειδικά στις μέρες μας, είναι κυρίως αναλώσιμοι και το προσωπικό στιλ του καθενός ελάχιστα παρεμβαίνει στις αποφάσεις και την υλοποίησή τους. Με λίγα λόγια, η συγκρουσιακή επιθετική συμπεριφορά και η αυταρχικότητα καθορίζονται εν πολλοίς από την αγριότητα και την απαιτητικότητα των μέτρων που καλούνται να υλοποιήσουν.

Περνώντας από τη Διαμαντοπούλου στον Αρβανιτόπουλο, για να αναφερθούμε μόνο στα χρόνια των Μνημονίων, η δημόσια εκπαίδευση δεινοπάθησε (για να μην αναφερθούμε στις θητείες της Γιαννάκου, του Σπηλιωτόπουλου, του Ευθυμίου, του Αρσένη, κ.λπ., που παρότι πέρασαν από το υπουργείο Παιδείας σε καιρούς προ της οξύτατης οικονομικής κρίσης, άφησαν πικρή γεύση και έκαναν έργο, που λειτούργησε ως προπομπός των σαρωτικών αλλαγών που επιχειρούνται τώρα). Και τώρα, με τον Λοβέρδο, είναι σίγουρο πως η δημόσια εκπαίδευση χαΐρι δεν θα δει.

Ας θυμηθούμε λιγάκι την πολιτική ιστορία του στις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος υπήρξε φανατικός υπερασπιστής των Μνημονίων και στην προπαγάνδα αποδοχής τους από τον ελληνικό λαό, υιοθέτησε μια τρομοκρατική στρατηγική («Αν τους πετάξουμε έξω από τη χώρα, τότε η χώρα θα πτωχεύσει»). Ήταν υπουργός «ειδικών αποστολών» και αυτό το απέδειξε περίτρανα περνώντας διαδοχικά από το υπουργείο Εργασίας στο υπουργείο Υγείας, για να ξεπατώσει αντίστοιχα τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό και στη συνέχεια ό,τι είχε απομείνει όρθιο από το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Με δημόσιες δηλώσεις του, αλλά και πράξεις του, καλλιεργούσε σκόπιμα το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Στη μεγάλη απεργία πείνας των 300 μεταναστών (Απρίλιος του 2012), προκειμένου να ξεσηκώσει τα ρατσιστικά, ξενοφοβικά αισθήματα μιας βαθιά απογοητευμένης από τα απανωτά χτυπήματα κοινωνίας και να πετύχει την ενεργοποίηση του αντιδραστικού «κοινωνικού αυτοματισμού», ώστε να χτυπηθεί η απεργία που βάδιζε ως τότε ακλόνητη, δήλωσε από τηλεοράσεως ότι οι «λαθρομετανάστες» της Υπατίας αποτελούν «υγειονομική βόμβα» στα θεμέλια της Αθήνας.

Λίγο αργότερα, τον Μάιο του 2012, διαπόμπευσε από τα τηλεπαράθυρα, δημοσιεύοντας τις φωτογραφίες τους, τις οροθετικές γυναίκες. Την επαίσχυντη πράξη του συνόδευσε με σχόλια για «απασφαλισμένη υγειονομική βόμβα» και για την «ανάγκη να απελαθούν οι ιερόδουλες φορείς του AIDS, προκειμένου να πάψουν να συνιστούν απειλή για την ελληνική οικογένεια».

Τον Αύγουστο του 2012 καταψήφισε στη Βουλή τις ρυθμίσεις του Αρβανιτόπουλου, που τροποποιούσαν το νόμο-πλαίσιο 4009/2011 για τα Πανεπιστήμια της Διαμαντοπούλου. Θυμίζουμε ότι ο Αρβανιτόπουλος εισήγαγε επουσιώδεις αλλαγές, που άφηναν ανέπαφο τον πυρήνα του νόμου της Διαμαντοπούλου, που οδηγεί το Πανεπιστήμιο να λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια, βάζει ταφόπλακα στον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του και κατεδαφίζει ουσιαστικά τις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 16 του Συντάγματος) της ελευθερίας στην έρευνα και τη διδασκαλία, της πλήρους αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ και του δικαιώματός τους στην απρόσκοπτη κρατική χρηματοδότηση (στο βαθμό που αυτές εκφράζονται και υλοποιούνται στο πλαίσιο του καπιταλισμού), με την ελπίδα αυτός να γίνει αποδεχτός από την πανεπιστημιακή κοινότητα και ειδικά από τις πρυτανικές αρχές και τελικά να εφαρμοστεί. Ο Λοβέρδος χρέωσε τον Αρβανιτόπουλο για «ευκαμψία στα κατεστημένα» (εννοώντας προφανώς τους πρυτάνεις), του έκανε δηλαδή επίθεση από τα δεξιά!

Και στη συνέχεια, το Μάρτιο του 2013, δίνοντας τα διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο και την τρόικα, υπερψήφισε τη δραματική συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με το κακόφημο «σχέδιο Αθηνά».

Για να μην υπάρξει δε η παραμικρή αμφιβολία για το έργο που θα συνεχίσει στο υπουργείο Παιδείας ο Λοβέρδος, παραθέτουμε τα όσα διαδραματίστηκαν κατά την τελετή παράδοσης και παραλαβής:

Ο αποπεμφθείς Αρβανιτόπουλος, καταρχήν ευλόγησε τα γένια του, υπογραμμίζοντας ότι πραγματοποίησε έργο μεγάλο, το οποίο ήταν και είναι διακαής πόθος του αστισμού γι’ αυτό και χρειάστηκε να «συγκρουσθεί». Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην επιτυχία του να εφαρμοστεί ο «ανεφάρμοστος» νόμος για τα ΑΕΙ, στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, τον «εξορθολογισμό» του ακαδημαϊκού χάρτη με το σχέδιο «Αθηνά», την εισαγωγή εξετάσεων στα πρότυπα σχολεία, την τράπεζα θεμάτων που, όπως σημείωσε, «είχε κακοποιηθεί από την αριστερή προπαγάνδα» και τον θεσμό της μαθητείας. Σημείωσε ότι εκκρεμούν τρία νομοσχέδια και ολοκλήρωσε με την υπογράμμιση της αρχής που σέβονται όλοι οι διαχειριστές του συστήματος: «η νέα ηγεσία πρέπει να συνεχίσει στα ίδια βήματα».

Παίρνοντας τη σκυτάλη ο Λοβέρδος, μιλώντας εκ μέρους και των υφυπουργών, ζήτησε να ενημερωθεί με κάθε λεπτομέρεια από τον προκάτοχό του γι’ αυτά που έχει κάνει κατά την υπουργική του θητεία στο Παιδείας και ειδικά για τις «εκκρεμότητες», υπογραμμίζοντας ότι αποδέχεται χωρίς αντιρρήσεις τη συνέχεια στη διαχείριση του κυβερνητικού έργου:  «Θέλω να μάθω με κάθε λεπτομέρεια αυτά που έχετε κάνει και πάνω απ’ όλα τις εκκρεμότητες, γιατί όπως είπες η διοίκηση πρέπει να είναι συνεχής».

Και έδωσε το στίγμα της πολιτικής του λέγοντας: «Οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν ερασιτεχνισμούς και πειραματισμούς». Δηλαδή, θα συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, που είναι και δοκιμασμένο, πλην, όμως, διανθισμένο με ολίγη από «διάλογο», για να παραπλανούμε τους αφελείς.  Τούτο σημαίνει η δήλωση «θέλω να καθησυχάσω κάθε μαθητή, κάθε γονιό ότι δεν θα τους αναστατώσουμε σε κανένα θέμα. Ο,τι γίνει θα γίνει έπειτα από διάλογο».

  • Αναδημοσίευση από την "Κόντρα"

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Πάμε κι εμείς στο αποψινό γλέντι στο Βουστάσιο;


Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους μας… Κι ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, αλλά όσο μπορούμε, ας μοιραζόμαστε πράγματα.

Απόψε το βράδυ οι κάτοικοι των περιοχών Κολωνού – Πλάτωνα και Σεπολίων που συμμετέχουν στη Λαϊκή Συνέλευση στήνουν λαϊκό γλέντι στο Βουστάσιο, πίσω από το Κολυμβητήριο της Κολοκυνθούς.

Τι λέτε, πάμε κι εμείς να διασκεδάσουμε με το λαϊκό συγκρότημα «Οι φίλοι του Στέλιου»; Θα υπάρχουν σουβλάκια, μπύρες και καλοί φίλοι…