Η φωτογράφος Rose-Lynn Fisher
φωτογράφησε 100 διαφορετικά ανθρώπινα
δάκρυα κάτω από μικροσκόπιο και
δημιούργησε ένα μοναδικό πρότζεκτ.
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της
παρουσιάζουν μία άγνωστη και καλά
κρυμμένη ομορφιά των δακρύων και
φανερώνουν τα μοναδικά μοτίβα που
σχηματίζονται στις μικροσκοπικές δομές
τους. Κάθε δάκρυ, μια ιστορία. Κάθε
φωτογραφία, σαν μια εναέρια απεικόνιση
μιας μακρινής τοποθεσίας.
“Υπάρχει
μία ιερότητα στα δάκρυα. Δεν είναι
σημάδια αδυναμίας, αλλά δύναμης. Μιλάνε
πιο εύγλωττα από δέκα χιλιάδες γλώσσες.
Είναι οι αγγελιοφόροι συντριπτικής
θλίψης, βαθιάς συντριβής και ανείπωτης
αγάπης”. Δεν
νομίζουμε να είναι πολλοί που μπορούν
να διαφωνήσουν με το παραπάνω απόφθεγμα
του Αμερικανού συγγραφέα Washington
Irving.
Από
θλίψη, από χαρά, από πόνο ή από έναν
συνδυασμό συναισθημάτων τόσο εκρηκτικό
που μας κατακλύζει και ταξιδεύει σε
κάθε κύτταρο του κορμιού μας σε
δευτερόλεπτα, όλοι κάποια στιγμή στη
ζωή μας έχουμε πλαντάξει στο κλάμα.
Όλοι έχουμε φτάσει στο σημείο που δεν
θέλουμε να κάνουμε τίποτα άλλο παρά να
αφεθούμε, να κλάψουμε μέχρι να στερέψουν
τα δάκρυά μας.
Εκείνες
τις στιγμές αντιλαμβανόμαστε πόσο
λυτρωτικά είναι τα δάκρυα, πόσο
πρωτόγονα αναγκαία και μαγικά. Σε
μια τέτοια περίοδο άφθονων δακρύων,
κατά την οποία βίωνε την απώλεια, η
φωτογράφος Rose-Lynn Fisher διερωτήθηκε κατά
πόσο τα δάκρυα θλίψης της θα έδειχναν
διαφορετικά από τα δάκρυα χαράς. Έτσι,
ξεκίνησε για να ανακαλύψει ακριβώς
αυτό.
Με
τη βοήθεια μικροσκοπίου, η Fisher φωτογράφισε
100 αποξηραμένα δάκρυα, δικά της και
μη, δημιουργώντας πανέμορφες εικόνες.
Επιλέγοντας δάκρυα κάθε πιθανής
προέλευσης – χαράς, λύπης, από αναθυμιάσεις
κομμένου κρεμμυδιού και άλλα – δημιούργησε
το νέο της πρότζεκτ με τίτλο “Η
Τοπογραφία των Δακρύων”, γνωρίζοντάς
μας με μία όχι και τόσο γνωστή πλευρά
τους.
Επιστημονικά,
τα δάκρυα χωρίζονται σε τρία είδη.
Αρχικά, είναι τα βασικά
(ή συνεχή) δάκρυα,
που απελευθερώνονται συνεχώς σε μικρές
ποσότητες, για να κρατούν τον κερατοειδή
υγρό. Έπειτα, είναι τα αντανακλαστικά,
που παράγονται, όταν κάτι μπει στο μάτι,
όπως η σκόνη. Τα δύο αυτά είδη εκκρίνονται
για να προστατεύουν τα μάτια μας.
Τέλος,
έχουμε τα συναισθηματικά δάκρυα,
τα οποία προκαλούνται από ακραία
συναισθήματα και τα οποία οι περισσότεροι
ειδικοί συμφωνούν ότι είναι αποκλειστικό
χαρακτηριστικό των ανθρώπων, ανάμεσα
σε όλα τα είδη! Τα συναισθηματικά δάκρυα
δεν περιέχουν μόνο τις αραιωμένες σε
αλμυρό νερό ουσίες (πρωτεΐνες, μέταλλα,
ένζυμα κλπ.) που περιέχουν τα άλλα δύο
είδη.
Η
διαφορετική τους σύνθεση οφείλεται στο
γεγονός ότι, μέσω αυτών, αποβάλλονται
ορμόνες του στρες, π.χ. η εγκεφαλίνη.
Αυτή τους την ιδιότητα απέδειξε ο Δρ
William Frey, συγγραφέας του βιβλίου “Crying:
The Mystery of Tears” και πρόκειται για φαινόμενο
που εξηγεί και το συναίσθημα ανακούφισης
που τα ακολουθεί.
Αυτές
οι διαφορές στη σύνθεση των δακρύων, σε
συνδυασμό με το γεγονός ότι τη στιγμή
της φωτογράφισης το κάθε δάκρυ είχε
αποξηρανθεί σε διαφορετικό βαθμό και
το μικροσκόπιο είχε ζουμάρει περισσότερο
ή λιγότερο, συνέτειναν ώστε στις
φωτογραφίες να αποτυπωθούν ξεχωριστά
μοτίβα, σε μοναδικούς σχηματισμούς.
Κάθε
δάκρυ κρύβει πίσω του μία μικρή ιστορία
και όπως εύστοχα παρατηρεί η καλλιτέχνης,
όλα μοιάζουν σαν αεροφωτογραφίες
εδάφους, παροδικά σαν το δακτυλικό
αποτύπωμα κάποιου σε ένα όνειρο και
μαζί δημιουργούν έναν εφήμερο άτλα.
Άλλωστε, κατά τον Λέμονι Σνίκετ, “η
θάλασσα δεν είναι κάτι άλλο από μία
βιβλιοθήκη όλων των δακρύων στην
ιστορία”.
- Πηγή: Pathfinter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου