Θα μου συγχωρέσουν σήμερα οι φίλοι του μπλογκ την αναφορά μου στο 58ο Δημοτικό Σχολείο που πολλοί γνωρίζουν ότι είναι το σχολείο της κόρης μου αλλά και της καρδιάς μου.
Βέβαια δεν θα κάνω εξομολόγηση ψυχής αλλά θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό που βίωσα προχθές το μεσημέρι στην παιδική χαρά που βρίσκεται δίπλα σε αυτό.
Το αναφέρω για να υπογραμμίσω δύο πράγματα που με ενοχλούν καιρό τώρα σχετικά με τη φροντίδα των Δημοσίων χώρων που βρίσκονται δίπλα σε σχολεία. Αφενός ουδείς από τους αρμόδιους του Δήμου ασχολείται με αυτούς και αφετέρου πολλοί από αυτούς εγκυμονούν κινδύνους για τα παιδιά της περιοχής μας.
Προχθές το μεσημέρι λοιπόν σε μια παιδική χαρά, που όπως ανέφερα βρίσκεται δίπλα σε Δημοτικό σχολείο και είναι λογικό πως τα περισσότερα παιδιά του σχολείου την θεωρούν προέκταση του χώρου της καθημερινότητας του και παίζουν σε αυτήν, με τον αέρα σπάζει ένα μεγάλο κλαδί δέντρου και πέφτει ακριβώς δίπλα σε μία τραμπάλα. Ήταν μία και μισή ώρα το μεσημέρι και υπήρχαν παιδιά φυσικά. Εννοείται ότι παγώσαμε όλοι και τα πιτσιρίκια παίρνοντας την στιγμή σαν παιχνίδι κουβαλούσαν το κλαδί σέρνοντας το να μας το δείξουν !!!!
Εννοείται ενημέρωσα το Δήμο αλλά δεν έχει σημασία αυτό η ζημιά ή αν θέλετε το ατύχημα είχε ήδη γίνει.
Στην φωτογραφία φαίνεται το μέγεθος του "κλαδιού"
Προσέξτε λοιπόν τι θα μπορούσε να συμβεί σε μια παιδική χαρά που από εμπειρία μου συγκεντρώνει αρκετές ώρες πολλά παιδιά και μεγάλους .Φυσικά τα δέντρα είναι αφρόντιστα παρόλο που φαίνεται να κλαδεύονται..
Από εμπειρία μου επίσης ξέρω ότι οι υπηρεσίες του Δήμου έχουν μία περίεργη αυτονομία σαν διοίκηση και η μία δεν μπλέκεται στα πόδια της άλλης με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι αρμοδιότητές τους τους να φτάσεουν στον κόσμο σαν αποτέλεσμα. Έτσι η υπηρεσία του Πράσινου ενημερώνεται από την υπηρεσία Παιδείας για το κλάδεμα των δέντρων όπου χρειάζεται σε αυτά και μετά πηγαίνει η Υπηρεσία καθαριότητας να καθαρίσει .
Ο Λαβύρινθος των Δημοτικών υπηρεσιών !!!!
Εννοείται για όσους ασχολούμεθα με την συλλογικότητα των σχολείων ότι όλο αυτό στέλνει τον καθένα μας από τον Άννα στον Καΐάφα για να μπορέσουμε να πετύχουμε κάτι για τα σχολεία μας. Και έτσι αρχίζουν οι μικροχάρες των αρμοδίων και οι παραγοντισμοί.
Για αυτό και από ότι μαθαίνω, όλοι οι υποψήφιοι των Δημοτικών συνδυασμών προσεγγίζουν τα άτομα των συλλόγων και πηγαίνουν σε αυτά τα Σάββατα προς άγρα ψήφων..
Όμως εγώ από την θέση που έχω είμαι υποχρεωμένη να ρωτήσω για μια ακόμα φορά.
Για το κλαδί που έσπασε, ποιος έχει την ευθύνη;
Αν υπήρχε τραυματισμός ποιόν από τον Δήμο θα κατηγορούσαμε;
Οι παιδικές χαρές και οι πεζόδρομοι δίπλα στα σχολεία της γειτονιάς μας γιατί είναι γεμάτοι από βρωμιά και ακαθαρσίες ζώων και ανθρώπων.
Τα παιδιά μας τα στέλνουμε όλοι εμβολιασμένα και με χαρτιά γιατρών στα σχολεία.
ΠΟΙΟΣ OΜΩΣ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ;;;
Ίσως να σκεφτούν πολλοί γιατί τα γράφω τώρα, πολλοί ξέρουν ότι τα έλεγα πάντα. Απλά όλα τούτα τα λέμε όλοι οι γονείς και τα ζούμε καθημερινά και όταν πέφτουν κλαδιά στα κεφάλια μας και των παιδιών μας η υπομονή μας εξαντλείται όπως και τα περιθώρια που δίνουμε σαν άνθρωποι ή φορείς στο Δήμο ή το Κράτος.
Πρεσβέλου Σπυρούλα
Πρόεδρος Δ.Σ. Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων
4ης Διαμερισματικής Κοινότητας Δήμου Αθήνας.
Βέβαια δεν θα κάνω εξομολόγηση ψυχής αλλά θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό που βίωσα προχθές το μεσημέρι στην παιδική χαρά που βρίσκεται δίπλα σε αυτό.
Το αναφέρω για να υπογραμμίσω δύο πράγματα που με ενοχλούν καιρό τώρα σχετικά με τη φροντίδα των Δημοσίων χώρων που βρίσκονται δίπλα σε σχολεία. Αφενός ουδείς από τους αρμόδιους του Δήμου ασχολείται με αυτούς και αφετέρου πολλοί από αυτούς εγκυμονούν κινδύνους για τα παιδιά της περιοχής μας.
Προχθές το μεσημέρι λοιπόν σε μια παιδική χαρά, που όπως ανέφερα βρίσκεται δίπλα σε Δημοτικό σχολείο και είναι λογικό πως τα περισσότερα παιδιά του σχολείου την θεωρούν προέκταση του χώρου της καθημερινότητας του και παίζουν σε αυτήν, με τον αέρα σπάζει ένα μεγάλο κλαδί δέντρου και πέφτει ακριβώς δίπλα σε μία τραμπάλα. Ήταν μία και μισή ώρα το μεσημέρι και υπήρχαν παιδιά φυσικά. Εννοείται ότι παγώσαμε όλοι και τα πιτσιρίκια παίρνοντας την στιγμή σαν παιχνίδι κουβαλούσαν το κλαδί σέρνοντας το να μας το δείξουν !!!!
Εννοείται ενημέρωσα το Δήμο αλλά δεν έχει σημασία αυτό η ζημιά ή αν θέλετε το ατύχημα είχε ήδη γίνει.
Στην φωτογραφία φαίνεται το μέγεθος του "κλαδιού"
Από εμπειρία μου επίσης ξέρω ότι οι υπηρεσίες του Δήμου έχουν μία περίεργη αυτονομία σαν διοίκηση και η μία δεν μπλέκεται στα πόδια της άλλης με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι αρμοδιότητές τους τους να φτάσεουν στον κόσμο σαν αποτέλεσμα. Έτσι η υπηρεσία του Πράσινου ενημερώνεται από την υπηρεσία Παιδείας για το κλάδεμα των δέντρων όπου χρειάζεται σε αυτά και μετά πηγαίνει η Υπηρεσία καθαριότητας να καθαρίσει .
Ο Λαβύρινθος των Δημοτικών υπηρεσιών !!!!
Εννοείται για όσους ασχολούμεθα με την συλλογικότητα των σχολείων ότι όλο αυτό στέλνει τον καθένα μας από τον Άννα στον Καΐάφα για να μπορέσουμε να πετύχουμε κάτι για τα σχολεία μας. Και έτσι αρχίζουν οι μικροχάρες των αρμοδίων και οι παραγοντισμοί.
Για αυτό και από ότι μαθαίνω, όλοι οι υποψήφιοι των Δημοτικών συνδυασμών προσεγγίζουν τα άτομα των συλλόγων και πηγαίνουν σε αυτά τα Σάββατα προς άγρα ψήφων..
Όμως εγώ από την θέση που έχω είμαι υποχρεωμένη να ρωτήσω για μια ακόμα φορά.
Για το κλαδί που έσπασε, ποιος έχει την ευθύνη;
Αν υπήρχε τραυματισμός ποιόν από τον Δήμο θα κατηγορούσαμε;
Οι παιδικές χαρές και οι πεζόδρομοι δίπλα στα σχολεία της γειτονιάς μας γιατί είναι γεμάτοι από βρωμιά και ακαθαρσίες ζώων και ανθρώπων.
Τα παιδιά μας τα στέλνουμε όλοι εμβολιασμένα και με χαρτιά γιατρών στα σχολεία.
ΠΟΙΟΣ OΜΩΣ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ;;;
Ίσως να σκεφτούν πολλοί γιατί τα γράφω τώρα, πολλοί ξέρουν ότι τα έλεγα πάντα. Απλά όλα τούτα τα λέμε όλοι οι γονείς και τα ζούμε καθημερινά και όταν πέφτουν κλαδιά στα κεφάλια μας και των παιδιών μας η υπομονή μας εξαντλείται όπως και τα περιθώρια που δίνουμε σαν άνθρωποι ή φορείς στο Δήμο ή το Κράτος.
Πρεσβέλου Σπυρούλα
Πρόεδρος Δ.Σ. Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων
4ης Διαμερισματικής Κοινότητας Δήμου Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου